Commentaar: Zeker in de kerk zijn cijfers slechts hulpmiddelen
Je zou het een cijferobsessie kunnen noemen. De eindeloze nieuwsstroom waarin cijfers de hoofdrol spelen. Zo wordt maandag de 17 miljoenste Nederlander verwacht en daar komen de media niet over uitgepraat. Zal het een Nederlandse baby zijn? Een Poolse klusser? Of misschien een vluchteling?
Vooral dat laatste zal gezien worden als een belangrijk nieuwsfeit. De discussie over de vraag of Nederland vol is, zal er weer door oplaaien. En je hoeft niet lang na te denken om te weten welke partij daar in de peilingen garen bij zal spinnen. Want ook in die peilingen draait het om getallen. Natuurlijk, het zijn maar dagkoersen, roepen politici in koor. Maar ondertussen hebben PvdA’ers iedere keer weer buikpijn en voelen PVV’ers bij iedere peiling vlinders in hun buik.
Over dagkoersen gesproken: hoeveel mensen zijn er niet die iedere werkdag zenuwachtig de beurskoersen volgen? Zoveel winst, zoveel verlies. De rente daalt, de rente stijgt. En het inflatiecijfer wil maar niet omhoog en de economische groei kan nog best een steuntje in de rug gebruiken.
En de kerken? Daar is het alles kommer en kwel, zo maakte het rapport ”God in Nederland”, dat verleden week werd gepresenteerd, wel duidelijk. Neergang over de hele linie. En in de orthodoxe vleugel van christelijk Nederland is er op z’n best stabilisatie. Nulgroei, zouden ze zeggen bij het Centraal Planbureau. En ook zo’n cijfer is niet iets om vrolijk van te worden.
Kerken zijn trouwens alleen het nieuws in Nederland als er cijfers zijn. Noem het –opnieuw– een cijferobsessie. Zo raakten de media er niet over uitgepraat dat God verdwijnt uit Nederland. Een wonderlijke conclusie, trouwens. Want het is niet God Die verdwijnt, maar het zijn ménsen die verdwijnen. Ze haken af. Met veel tumult, of heel geruisloos. Ze kunnen zelfs verdwijnen terwijl ze nog iedere zondag in de kerkbank zitten.
De macht van het getal is groot in het Westen. Omdat er blijkbaar niet zo veel anders meer is dan cijfers om ons aan vast te houden.
Zondag begon met palmzondag de Stille of Goede Week. En soms lijkt het wel of het ook in die week toch weer draait om cijfers. Met Pasen worden traditioneel de kerkgangers geteld. Zullen het er weer minder zijn? En hoeveel mensen zullen er dit jaar naar The Passion kijken?
Zelfs het aantal uitvoeringen van de Matthäus Passion van Bach worden in statistieken geperst. Het zijn er in ieder geval weer meer dan verleden jaar.
Natuurlijk is er niets mis met cijfers. En bij het maken van plannen op allerlei terreinen zijn ze onmisbaar. Maar niet zelden krijgen ze te veel gewicht.
Zeker in de christelijke gemeente zijn cijfers gevaarlijke zaken. In een negatief geval, omdat ze de hoop vervangen door moedeloosheid. Bij positieve cijfers, omdat ze de christelijke nederigheid al snel vervangen door arrogantie. Juist in de kerk zijn getallen zeker niet meer dan een hulpmiddel. Dat heeft alles te maken met het feit dat we in deze week de lijdensweg van Christus overdenken. De Man van Smarten Die alleen de straf van God op de zonde dragen moest. Hij, de éne Rechtvaardige.