Klein incidentje tijdens de dienst in Delft dinsdag. Het tapijt dat van het stadhuis op de Markt naar de Nieuwe Kerk liep, waaide los. Het forse kleed wapperde over de verbouwereerde Marinierskapel heen.

Eerder op de dag verliep de aanvoer van hoge gasten per bus logistiek niet helemaal naar wens en de rouwstoet was iets te laat, maar dat ging aan het grote publiek voorbij. Op de Markt stonden de mensen rijen dik. Ze genoten van het stijlvolle militaire ceremonieel. Een echtpaar zei blij verrast te zijn over het spelen van Psalm 118 door de Koninklijke Militaire Kapel.

De Delftse burgemeester H. van Oorschot toonde zich dinsdag aan het einde van de middag zeer tevreden over het verloop van de uitvaart en bijzetting van prinses Juliana. Volgens hem hebben medewerkers van gemeente, politie en diverse vrijwilligers- en hulpdiensten ervoor gezorgd dat alles „tot in de puntjes in orde was.”

Behalve alle hulp van mensenhanden speelde het „spreekwoordelijke Oranjezonnetje” volgens de burgemeester een belangrijke rol op de voor Delft evenzo belangrijke dag. Onder de ongeveer 35.000 belangstellenden die zich in de historische stad aandienden, is vrijwel alles rustig verlopen.

Tot op het laatste moment konden mensen naar de publieksvakken worden geleid. Bij de uitvaart van prins Claus in oktober 2002 werden veel mensen teleurgesteld, doordat de politie uit overdreven bezorgdheid de route ”vol” verklaarde. Dinsdag was de route volgens de burgemeester goedgevuld, „maar zeker niet vol.”

De politie verrichtte toch nog zeven aanhoudingen. Drie personen volgden niet direct een politiebevel op. Agenten hielden verder vier meisjes aan die onrust onder het publiek veroorzaakten doordat zij in een vreemde taal dingen riepen. „Waarschijnlijk in het Arabisch”, zei Van Oorschot, maar zekerheid bestaat daarover niet. Deze vier aanhoudingen leiden niet automatisch tot vervolging, zei de burgemeester. Volgens hem zou het kunnen blijven bij een vermaning in de trant van: „Domme meisjes, waarom deden jullie dat nou, ga naar je moeder.”

De krijgsmacht blikt ook tevreden terug op de ceremonie. Meer dan 9000 militairen waren dinsdag op en langs de route in touw. In de stoet liepen 800 soldaten mee. „Alles ging goed”, aldus M. Bruggeman, hoofd ceremonies van de Koninklijke Landmacht. Een aantal militairen langs de route werd wegens het langdurige stilstaan onwel.

Delft raakte dinsdagmiddag snel weer in zijn oude doen. Terwijl de vlaggen halfstok bleven hangen, kwamen de studenten naar buiten en nestelden zich op de grachten in de zon. De koninklijke familie had nog maar net de hielen gelicht of de terrassen op de Markt gingen weer open. Binnen een mum van tijd zat het vol. De eigenaar van café ’t Raedthuys aan de Markt knikte tevreden.

Niet iedereen was blij. Twee dames uit Den Bosch waren dinsdagmorgen al vroeg op pad gegaan. Tegen negen uur naderden ze Delft, maar liepen vast op de snelwegen rond de stad. „We mochten de stad niet in. De politie wuifde ons door”, vertelt een van hen. Uiteindelijk kwamen ze in Scheveningen terecht. „Hebben we lekker aan zee gezeten.”

Burgemeester Van Oorschot noemde de uitvaart en bijzetting historische gebeurtenissen die indruk op hem hebben gemaakt en hem ontroerden. Bijzonder tevreden was hij met de wijzigingen in de ceremonie rond de bijzetting in de koninklijke grafkelder van de Nieuwe Kerk, waarvan de Delftse burgervader sleutelhouder is. De bijzetting van Juliana verliep sneller dan die van Claus. „Ik was blij dat prins Bernhard er mede daardoor aan kon deelnemen.”

Voor Van Oorschot zelf is het een wat vreemde gewaarwording: in zijn laatste weken als burgemeester van Delft maakt hij een tweede koninklijke bijzetting, plus straks nog een huwelijk van prins Friso en Mabel Wisse Smit, van heel dichtbij mee. „Het is vreemd, maar aan de andere kant: mentaal was ik nog niet erg met mijn nieuwe baan bezig.”

Van Oorschot wordt per 1 mei voorzitter van het college van bestuur van de Universiteit van Tilburg. Hij is burgemeester van Delft sinds 1997. In een interview met het weekblad van de universiteit zei hij genoeg te hebben van zijn baan als burgemeester. „Je bent een publiek figuur. Dat is niet prettig. Wanneer ik met mijn kinderen over straat loop, moet ik uitkijken wat ik zeg. Iemand kan dat oppikken en verder verspreiden. De privacy is beperkt. Bovendien heeft een burgemeester veel representatieve taken. Als mijn agenda vol staat met lintjesactiviteiten, heb ik geen leuke dag.”