Geoloog Tom Zoutewelle uit Doorn staat sceptisch tegenover alles wat er wordt geroepen over de arkvondst uit 2010. op de Ararat. „Alles staat of valt met wetenschappelijk onderzoek.”

Zoutewelle gaat in april 2012 de berg op met de Koerdische gids Ahmet Ertugrul, alias Parasut. Op 3700 meter strandt de tocht vanwege zware sneeuwval. „Ik ben dus niet bij de beoogde vindplaats aangekomen.”

Het lukt de geoloog echter wel om de geologisch situatie rond de locatie in kaart te brengen. „Het is een plek met een verhaal. Er ligt tussen de 3500 en de 4000 meter aan verschillende gletsjertongen boven op puinhellingen. De berg zelf is een vulkaan met veel erosie. Als er ooit een groot houten voorwerp op de top heeft gelegen, is dat waarschijnlijk niet meer intact. Hooguit kunnen er in de puinhellingen fragmenten bewaard zijn gebleven.”

Zoutewelle sluit fraude evenmin uit. „Je kunt denken aan het plaatsen van houtconstructies die vervolgens zijn bedekt geraakt met puin en ijs. Er gaan geruchten dat Parasut dat hout zelf omhoog heeft gebracht.”

Dat er onder aan de gletsjers in de zomer losse balken en planken worden gevonden, zegt de geoloog niets. „Het is de vraag of ze van de ark zijn. Een wetenschapper wil het hout op de oorspronkelijke vindplaats bestuderen. Hoe dan ook, er is anno 2016 nog steeds niet voldaan aan de eis van onafhankelijke wetenschappelijke toetsing”, constateert Zoutewelle in zijn woonkamer in Doorn.

Als de ark al op de Ararat ligt, zal deze niet in drie stukken in de zogeheten Red Canyon liggen –zoals Parasut beweert– maar logischer op het Westelijke Plateau, zegt de Nederlandse zelfstandig programmamaker Bernard Prins uit Zandvoort, die de arklocatie ook heeft bezocht.

Werknemer

De Amerikaanse hoogleraren archeologie Randall Price en Don Patton spreken in 2010 twee door Parasut ingehuurde Koerdische werknemers. Die vertellen aan Price dat zij in 2006 begonnen waren met het werk op de arkvindplaats. „We hebben nu (in 2010, BvdD) met zes man 20 procent van de ark gemaakt en we bouwen de volgende 30 procent de komende tijd.” In totaal heeft Parasut dertig werknemers ingehuurd om de constructies te bouwen, ontdekt Price.

Op de vraag van Price waar het hout vandaan komt, antwoorden de Koerden: „Dat weten we niet precies, maar we hoorden dat het bij de Zwarte Zee vandaan kwam.” Verdere navraag door Price levert op dat het hout deels afkomstig zou zijn van een oude schuur, een ander deel van een gezonken veerboot in de Zwarte Zee. Een oude balk zou afkomstig zijn van een 3500 jaar oud kasteel uit de Iraanse plaats Alamut. Programmamaker Bernard Prins kan deze claims desgevraagd echter niet bevestigen uit getuigenissen van de Koerden die hij bij de Ararat heeft gesproken.

„Met trucks was het hout vervoerd tot 2500 meter hoogte en met paarden naar 3700 meter hoogte. Vervolgens droegen de mannen het naar de arklocatie op 3900 meter hoogte. Hiervan werden constructies gemaakt, die vervolgens insneeuwden en overstort raakten met puin dat van de berg afkwam”, aldus Price in zijn rapport.

„Parasut kwam nooit bij ons kijken. Hij is er één keer geweest om filmbeelden te maken. Verder niet. Iemand anders kwam foto’s maken”, citeert de Amerikaan een Koerdische arbeider.

De Chinese organisatie Noah’s Ark Ministries International (NAMI), die verschillende films over de arkvondsten naar buiten bracht, weerspreekt de claims van de Amerikaanse hoogleraar; het zouden allemaal leugens zijn. Price in een e-mailreactie: „De twee mannen werden gedwongen voor Skype hun identiteit prijs te geven en moesten terugnemen wat ze tegen mij hadden gezegd. Ik heb niet op die aanval van NAMI gereageerd. Ik hoorde dat Parasut beide mannen dreigde dat ze anders nooit meer voor hem mochten werken.”

Mediacircus

Volgens Prins is de hele arkvondst één groot mediacircus. Hij pakt zijn laptop erbij. „Ik laat je nu een stukje van onze nog niet uitgezonden documentaire zien.”

De Koerdische berggids Mustafa Arsin –jeugdvriend van Parasut– verklaart voor de camera van Prins dat hij in 2002 is benaderd door Andrew Man Fay Yuen, leider van NAMI. „Hij wilde in een ijsgrot een houten ark bouwen. Ik vond dat een slecht idee. Je mag niet spelen met godsdienstige gevoelens van mensen. Kun je dat wel verantwoorden? Ik zei toen: Ik wil niets meer met jullie te maken hebben. Toen gingen ze in zee met Parasut. Ik maak me daar grote zorgen over; iemand moet dit stoppen.”

Desgevraagd ontkent noch bevestigt Parasuts rechterhand Clara Wei dat er constructies op de berg zijn gebouwd. „Ik weet niet wat Arsins intentie is om dit te beweren.”

Programmamaker Prins noemt het bouwen op die hoogte een huzarenstukje. „De omstandigheden werken daar echt niet mee. De filmshots die ik heb, laten zien dat ze waarschijnlijk hout met ijsballen hebben vastgemaakt; vervolgens is de constructie natgemaakt, en weer bevroren. Het moet een enorm werk zijn geweest om dit voor elkaar te krijgen; maar die mannen lopen de berg op alsof het niets is.”

Prins beklimt de berg in 2013. „Na zes uur non-stop lopen kwamen we aan bij de ‘ark’. Er lag niets, alleen een paar planken van bouwmarktkwaliteit in een grot. Een armzalig resultaat voor de 50.000 euro die wij voor die klim hebben neergelegd. Toen Parasut ons ook nog verbood om monsters mee te nemen, vielen de schellen van mijn ogen. Wat ben ik toen boos geweest.”

Prins maakt met Arsin op 22 maart 2014 opnieuw een tocht naar de Ararat. Daar interviewt hij de Koerd Barra, een hoofdman van een groep paardendrijvers uit het dorpje Tsjankai. „Die vertelde me dat hij met zijn mannen de dag ervoor de berg opgegaan was.”

Oud hout

Barra: „We hebben planken en brandhout naar boven gebracht met vijftien paarden. Er waren ook grote stukken oud hout bij, verstopt in wit plastic. We waren acht tot negen dagen bezig om alles boven te brengen”, aldus de paardendrijver.

Arsin reageert met een grijns. „Deze winter (december 2013, BvdD) is Parasut meer dan een maand in China geweest bij NAMI voor een nieuw project. Daarom is dit hout naar boven gebracht. Ze zijn daar mogelijk een nieuwe ark aan het bouwen. Let maar op. Volgend jaar wordt er weer een nieuwe arkontdekking gedaan. Je kunt hem straks zien op tv of internet.”

Prins zet zijn documentaire even stil. „Laat er nu vorig jaar oktober een persconferentie over een nieuwe arkvondst zijn geweest in de VS. Ik ben bang dat er heel veel mensen bedrogen worden. Ik beschouw dat interview nog steeds als een cadeautje.”

Hij is van plan dit jaar nog met alle gps-coördinaten die hij inmiddels met behulp van anderen verzameld heeft, alle vindplekken van Parasut op te zoeken. „Ik wil gewoon het echte verhaal vertellen. Mijn insteek is: toon het maar wetenschappelijk verantwoord aan, maar dat doen ze niet. Ze hullen alles liever in de nevelen van geheimzinnigheid.”

Wie is Parasut?

Geregeld duikt bij de arkvondsten op de Ararat de naam Parasut op. Wie is deze Koerd? Zijn echte naam is Ahmet Ertugrul, maar vanwege de parachuteachtige snor die hij voorheen droeg, wordt hij ook Parasut genoemd.

Geoloog Tom Zoutewelle uit Doorn is bij hem thuis geweest in Turkije. „Zijn vader is strengislamitisch; hij bidt de hele dag.” Arkonderzoeker Gerrit Aalten van ArkInsight uit Waalre noemt Parasut een gelovig man. „Hij is van huis uit moslim, maar zegt tegen mij dat hij ook christen is. Dat kan hij natuurlijk beweren uit eigenbelang.” Programmamaker Bernard Prins betitelt Parasut als een innemende, vriendelijke man. „Hij zorgt goed voor je, blijft altijd kalm en rustig.”

Maar de Koerd heeft ook een andere kant. Berggids Mustafa Arsin kent hem al langer dan vandaag. „Hij speelt met het geloof van mensen.” Parasut beweert zelf voor de camera van Prins dat hij al vanaf 1982 op de berg naar de ark zoekt. Prins: „Dat lijkt me stug.”

Volgens Arsin dateert Parasuts eerste bezoek aan de berg uit 1999. „Dat was samen met mij. In 1999 beklom hij de Ararat voor het eerst. Daarvoor was hij er nooit geweest.” Desgevraagd geeft Parasut tegenover deze krant aan in 1971 geboren te zijn in Dogubayazit, de stad aan de voet van de Ararat.

Welke motieven zitten erachter om de arkvondst wereldkundig te maken?

Zoutewelle: „Naar mijn mening puur financiële. Ze hebben de mogelijkheid om de locatie wetenschappelijk te laten onderzoeken. Maar ze kiezen voor publiciteit. Die levert geld op. De hele gang van zaken wekt bij mij geen vertrouwen. De goede volgorde zou zijn: eerst onafhankelijk wetenschappelijk onderzoek en dan pas publiciteit.”

Prins: „Onze groep is door Parasut financieel uitgekleed en afgedroogd. Ook ik ben er veel geld door kwijtgeraakt. Als hij toe kan slaan, doet hij het.”

Arsin: „Iedereen in ons dorp weet dat hij het alleen doet voor geld. Als je 100.000 dollar betaalt, laat hij je wat zien. Maar hij heeft niets om te laten zien, helemaal niets. Van begin tot eind is het één grote leugen. Ik begrijp niet dat mensen hem geloven.”

De redactie heeft via de website van Parasut –arkdiscoveries.com– documentatie voor de pers opgevraagd, maar geen reactie gehad.

Aalten: „Die zul je ook niet krijgen. Parasut heeft alleen belangstelling voor mensen met geld. Als je dat niet meebrengt, zal hij geen persinformatie sturen. Hij heeft veel geld nodig voor de bouw van Noah’s Village, een wetenschappelijk onderzoekscentrum onder aan de berg.”

serie

Ark van Noach

Dit is het tweede deel van een driedelige serie over arkvondsten op de berg de Ararat. Volgende week woensdag deel 3.