IRS is een interkerkelijke stichting die zich ten doel stelt rooms-katholieken bekend te maken met het Evangelie van Jezus Christus. De stichting organiseert jaarlijks een winterconferentie, eerder in Doorn, nu voor het eerst in Vierhouten. De bijeenkomst, die ongeveer vijftig deelnemers trok, begon vrijdagavond en duurde tot maandagmorgen.

Er waren drie lezingen rondom het thema ”Onuitsprekelijke vreugde”. Vrijdagavond sprak ds. P. D. J. Buijs, predikant van de christelijke gereformeerde kerk in Ede, over het fundament van de vreugde. Ds. Breure, predikant van de hervormde gemeente in Waarder, belichtte zaterdagmorgen het onderwerp ”Vreugde in lijden en beproeving”, terwijl ds. A. L. van Zwet, hervormd predikant te Putten, zaterdagavond afsloot met een lezing over de verkregen vreugde.

Tuchtiging

Ds. Breure had als kernteksten 1 Petrus 1:6 en 7. Hij stelde dat lijden en kruisdragen horen bij de levensheiliging. God geeft vergeving en het kindschap. „Het lijden is noodzakelijk vanwege onze zondige aard. Tuchtiging is nodig om het beeld van Gods Zoon gelijkvormig te worden.” De predikant noemde hoogmoed en aardsgezindheid als bronnen van weerstand tegen verandering.

In tijden van beproeving blijkt wat er in het hart leeft, zei ds. Breure. Hij maakte een vergelijking met een plasje water dat vies wordt als je erin begint te roeren. Lijdzaamheid noemde hij een gevolg van het kruisdragen. „Als je de kracht krijgt om het kruis te dragen, ondervind je dat God je vasthoudt. De ondervinding dat God trouw is en je niet verlaat, geeft hoop voor de toekomst.”

„Mag de levensheiliging ons wat kosten aan aards geluk, aards genot en aardse vreugde?” vroeg de predikant. „Of zijn we zo gehecht aan ons plezier dat we het niet kunnen hebben dat er iets van wordt afgehaald?” Hij haalde het boek ”Het kromme in het levenslot” van Thomas Boston aan. „Overweeg eens hoeveel werk God aan u besteedt als u beproefd wordt”, schreef Boston. De puritein werd zelf zwaar beproefd: zes van zijn tien kinderen stierven jong.

Het nut van de beproeving is, aldus ds. Breure, dat er meer plaats komt voor Christus. „Zijn we verblijd als we meer zicht krijgen op Christus? Stijgt de vreugde van de kennis van Hem uit boven de aardse weldaden?” Hij haalde de reformator Johannes Calvijn aan, die schreef: „Als de vreugde het onderspit delft en het lijden het wint, komt dat doordat er niet genoeg zicht is op Christus.”

De predikant noemde ook het onthechten van het aardse en het oefenen in de hoop op de eeuwige vreugde. „Als alles voor de wind gaat, wordt je geest naar beneden gebogen. Het lijden leert je jezelf te richten op de eeuwige dingen.”