De invoering van concurrentie tussen de ziekenhuizen is een zeer complexe operatie, waarbij veel partijen zijn betrokken. De minister wilde daarom het nieuwe systeem gedeeltelijk, voor 10 procent van de handelingen, introduceren. Maar zelfs dit blijkt te hoog gegrepen.

Volgens het nieuwe systeem van marktwerking moeten ziekenhuizen en medisch specialisten voortaan bepalen hoeveel de zorg en behandelingen bij hen kosten. Zorgverzekeraars kunnen op basis daarvan bepalen welk ziekenhuis de beste prijs–kwaliteitverhouding biedt, zodat ze daarmee vervolgens contracten kunnen afsluiten. De regering wil ziekenhuizen en specialisten op deze manier dwingen betere kwaliteit te leveren, en zuiniger met geld om te gaan.

Volgens Hoogervorst is het systeem van het benoemen van alle medische handelingen, en het vervolgens bepalen van de prijs van die handelingen, nog niet gebruiksklaar. De ziekenhuizen en specialisten moeten van hem wel alvast oefenen met het nieuwe systeem. Doen ze dit niet, dan moet het CTG, de overheidsorgansatie die de tarieven in de gezondheidszorg bepaalt, hen boetes opleggen.

Een van de grote knelpunten bij het nieuwe systeem is het bepalen van het uurtarief van de medisch specialisten. Voorlopig wordt hiervoor een tijdelijk tarief bepaald. Een commissie van deskundigen buigt zich vervolgens over een definitieve hoogte. Het ministerie van Volksgezondheid kan niet aangeven wanneer het tarief definitief kan worden vastgesteld. Het kon evenmin garanderen dat de invoering van het nieuwe financieringssysteem in de toekomst geen verdere vertraging oploopt.