De zeldzame en grote ijsbergen, die de komende decennia als gevolg van klimaatverandering vaker zullen voorkomen, laten als ze smelten in de oceaan een enorm spoor van ijzer en andere voedingsstoffen achter die fungeren als meststof voor algen en andere micro-organismen in de oceaan. Deze halen kooldioxide uit de atmosfeer als ze groeien. Daarmee zijn ze een natuurlijke bondgenoot voor de menselijke inspanningen om het tempo van klimaatverandering af te remmen en de uitstoot van broeikasgassen te beperken.

Tot nu toe werd de impact van deze ‘oceaanbemesting’ door grote smeltende ijsbergen beoordeeld als gering en lokaal.