Open Doors evangeliseert al langere tijd onder kinderen, maar in de aanloop naar haar vijftigjarig jubileum, in 2005, streeft de stichting hier des te meer naar. De werkzaamheden zijn vorig jaar stormachtig gegroeid. Open Doors leverde bijna 4 miljoen Bijbels, kinderbijbels, studiebijbels en andere christelijke lectuur af aan vervolgde christenen wereldwijd, een toename van 40 procent. Het grootste gedeelte van de 4 miljoen stuks -2,5 miljoen- ging naar China. Vier miljoen euro kreeg Open Doors binnen aan Nederlandse giften.

Open Doors wil op de bres staan voor vervolgde christenen. De stichting heeft kantoren in 23 vrije landen en is in 60 landen actief om in de behoefte aan Bijbels, kadertraining en persoonlijke bemoediging te voorzien. De organisatie is vooral gericht op het doen overleven van vervolgde christenen en het trainen van hen om de kerk van binnenuit uit te breiden.

Werk is er voorlopig in overvloed: wereldwijd wordt het aantal christenen dat om hun geloof wordt vervolgd op 200 miljoen geschat, terwijl nog eens zo’n 200 tot 400 miljoen christenen worden gediscrimineerd en verdrukt.

In China werkt Open Doors uitsluitend samen met christenen in de niet-geregistreerde huisgemeenten - die naar schatting tussen de 80 en 100 miljoen leden hebben. Daarmee is de Chinese kerk de grootste christelijke kerk ter wereld.

De laatste tijd richt Open Doors zich vooral op de kerk op het platteland. „De steden hebben sinds 1991 heel veel Bijbels gekregen, maar op het platteland is de behoefte aan Bijbels en aan studiemateriaal nog steeds erg groot. Een belangrijke bedreiging voor de Chinese kerk is het feit dat er heel wat dwalingen zijn die voortkomen uit verkeerde leringen, mede omdat men vaak slechts een gedeelte van de Bijbel heeft.”

De Chinese kerk wordt nog steeds onderdrukt, aldus Schotanus, al hangt het van de plaatselijke situatie af in welke mate. „Ik zie vooralsnog nog weinig ruimte voor de kerk in China. Samenkomsten van twintig of dertig personen worden gedoogd, maar zodra het getal groeit tot veertig of vijftig, worden de autoriteiten zenuwachtig en pakken zij de leiders op. Men schat het aantal gevangen leiders in Chinese op enkele honderden.”

De overheid zal ook niet veel meer ruimte geven aan de kinderen en jongeren onder de achttien jaar. „Zowel geregistreerde als niet-geregistreerde christenen onder de achttien jaar mogen het Evangelie niet actief verbreiden. We bereiden de kinderen dus voor op tegenstand als zij toegerust worden met het Evangelie.”

Van de 1,3 miljard Chinezen zijn er ongeveer 300 miljoen kinderen. In China heeft Open Doors in de afgelopen jaren al 1 miljoen kinderbijbels verspreid, vorig jaar waren dat er 81.000. „Eén miljoen kinderbijbels op 300 miljoen Chinese kinderen is natuurlijk veel te weinig, maar als er meer kinderwerkers opgeleid kunnen worden en er meer materiaal beschikbaar komt, zal er in de kerk een groeiende beweging ontstaan. We geven materiaal uit voor kinderen en tieners dat door de leiders gebruikt kan worden. Het is de verwachting dat één leider met het materiaal honderden kinderen kan bereiken.”

Wie kinderbijbels uitdeelt, bereikt zowel de kinderen als hun ouders. „De kinderbijbel is vaak de eerste kennismaking met de boodschap van de Bijbel. Illustraties maken het verhaal aanschouwelijk. Volwassenen zien precies welke boodschap is bedoeld.”

De methode van evangeliseren via de kinderbijbel wordt momenteel ook in Irak uitgevoerd. „We hebben daarvoor de afgelopen tijd veel geld ontvangen. In Irak zijn de grenzen weliswaar opengegaan, maar de situatie is erg gevaarlijk. Open Doors heeft veel kindermateriaal beschikbaar gesteld en al veel kinderbijbels en andere boeken gestuurd.”

Schotanus merkt vooral in gesloten moslimlanden een sterke toename van bekeerde moslims. „Om een voorbeeld te noemen: in de periode van de Iraanse leider Khomeini zijn de ogen van veel moslims in dat land opengegaan voor de werkelijke aard van de islam.”

De activiteiten van Open Doors concentreren zich de laatste tijd ook op landen als Pakistan en Egypte, waar de christenen in de marge zijn gedrongen. „Het gaat om landen waar 95 procent tot de islam behoort. De beste getuige is de christen die in het land zelf is geboren. Juist onder deze christenen is er een geweldige drang om de grenzen over te gaan en anderen te bereiken met het Evangelie.”

In Centraal-Azië blijven er grote problemen. Bij Open Doors spreekt men van ”het Turkse veld”, omdat landen als Turkmenistan, Oezbekistan en Tadzjikistan een van oorsprong Turkse taal bezigen. „Turkmenistan is bekend vanwege zijn vervolging, maar vergeet ook Oezbekistan niet, dat veel minder bekend is. Het overheidsbeleid in Oezbekistan gaat steeds meer lijken op dat van Turkmenistan. De leider in dat laatste land wordt vereerd met een groot standbeeld dat met de zon meedraait. Dat zijn puur Noord-Koreaanse toestanden.”

Noord-Korea voert nog steeds de ranglijst aan van landen waar de kerk het meest verdrukt wordt. Open Doors wil de kinderen uit dit communistische land zeker niet vergeten, maar een kinderbijbel behoort tot de onmogelijkheden. „Kinderbijbels zijn vanwege de illustraties veel te grote boeken. Christenen hebben daar wel miniatuurbijbels die uit drie delen bestaan, omdat ze goed te verbergen zijn. Kinderbijbels zijn te groot om te kunnen worden verspreid. Als vader of moeder betrapt worden met een Bijbel, zien de kinderen hen nooit meer terug. Er zitten duizenden christenen in werkkampen en gevangenissen.

Het opzienbarende is dat ook in Noord-Korea christenen in het geheim onderwezen worden op bijbelscholen. Dat gebeurt door mensen die het land ontvlucht zijn en later weer besluiten om terug te gaan. Informanten uit China melden dat het aantal Noord-Koreaanse christenen groeit. Het is een gegeven dat de kerk het hardst groeit waar verdrukking is.”