Hoe haalt Israël het in zijn hoofd om een fragiele, weerloze, verlamde, vrijwel blinde en halfdove bejaarde dood te schieten? Dat is ongeveer de stemming in de wereld na de aanslag op Hamas-leider Ahmed Yassin.Niet alleen de Arabische landen spreken hun afschuw uit over de liquidatie, ook de westerse landen doen dat. De Europese Unie, die na andere acties doorgaans in gematigde bewoordingen spreekt, zegt deze daad van Israël scherp te veroordelen. Zo’n uitspraak over het conflict in het Midden-Oosten heeft de EU in het verleden zelden of nooit gedaan.

Deze afkeurende reacties gaan echter voorbij aan het feit dat Yassin meer is geweest dan een deerniswekkende man in een rolstoel. Ondanks zijn lichamelijke beperkingen was hij de geestelijk leider van een zeer militante terreurbeweging, die bij de Palestijnen inmiddels meer krediet had dan de van corruptie beschuldigde Yasser Arafat.

Ook al was hij zelf niet in staat de Israëli’s met moordtuig te lijf te gaan, met zijn ideologisch geladen preken wist Yassin keer op keer de Hamas-leden tot hun niets en niemand ontziende aanslagen aan te zetten. Zo ontsproot bijvoorbeeld aan zijn brein de nieuwe aanpak om voortaan niet alleen stoere mannen maar ook onschuldig ogende vrouwen in te zetten bij zelfmoordaanslagen.

Yassin was niet alleen -zoals zo veel Palestijnen en Arabieren- voorstander van het verdrijven van de Israëli’s uit de Palestijnse gebieden; hij streed voor meer. Hij wilde de Joden van de aardbodem wegvagen. Daarop was zijn tactiek gericht. En mede daarom telde voor de Hamas-leider het leven van onschuldige Israëlische burgers absoluut niet. Ooit zei hij in een toespraak: „We moeten de Joden als ratten verdelgen.”

Critici zeggen dat Israël zijn boekje te buiten is gegaan door een Palestijns burger te liquideren. Dat is volgens deskundigen in strijd met de internationale regelgeving. Alleen in oorlogssituaties mogen geüniformeerde tegenstanders met munitie uitgeschakeld worden. En naar hun oordeel viel Yassin buiten alle termen.

Toch valt dat te betwijfelen. Met de huidige golf van terreur -zowel in het Nabije Oosten als daarbuiten- is zeker sprake van een oorlogssituatie. En dan heeft Israël alle recht zich te verdedigen. Het land probeert sleutelfiguren uit te schakelen waardoor het terreurapparaat verzwakt raakt.

Ook al droeg sjeik Yassin geen uniform, niet te ontkennen valt dat hij zich als ideoloog en strateeg bezighield met de strijd tegen Israël. Hij is de motor achter de vele aanslagen van Hamas-strijders, waarvan honderden Joden het slachtoffer zijn geworden. Bovendien maakt de wereld onderscheid waar geen onderscheid is. Dat er jacht gemaakt wordt op Osama bin Laden lijkt geen punt te zijn. Die wil men dood of levend in handen krijgen. Doet hij zo veel anders dan Yassin deed? Dat valt moeilijk te verdedigen.

Behalve dat Israël zich tegen het terrorisme wil verdedigen, heeft het ook de bedoeling de Palestijnen duidelijk te maken dat hun terugtrekken uit de Gazastrook geen teken van zwakte is. Zo is enkele jaren geleden door Hezbollah-strijders het vertrek van het Israëlische leger uit Zuid-Libanon uitgelegd. De Arabieren kregen de indruk dat Israël de aftocht blies als gevolg van hun hevige terreur. Met de harde aanpak van de terreurbeweging wil Israël nu laten zien dat het zich wel terugtrekt, maar niet vanwege zwakte vlucht.

Een andere vraag is of Israël met deze aanval op de Hamas-leider zo veel opschiet. Duidelijk is dat het vredesproces hiermee geen impuls krijgt. Het tegendeel zal eerder het geval zijn. Ongetwijfeld zullen Palestijnse strijders, al dan niet met steun van al-Qaida, de dood van hun martelaar vergelden. Een nieuwe golf van geweld staat dus voor de deur. Vrede in het Midden-Oosten is ver weg.