„Zo bepaalt Hij wederom een zekere dag, namelijk heden, door David zeggende zo lange tijd daarna (gelijkerwijs gezegd is): Heden, indien gij Zijn stem hoort, zo verhardt uw harten niet.”

Heeft u nooit een wezenlijke verandering van het hart gekend? Toch bent u gerust? Dan is uw geval waarlijk een verschrikkelijke zaak. De dreiging van de hel hangt u voortdurend boven het hoofd en toch blijft u misleid. We weten niet wat we moeten zeggen om u te overtuigen dat u onbekeerde zondaren bent.

Christenen! U hebt veel op uw geweten door mee te werken aan de misleiding van deze arme zielen die hun ondergang tegemoet gaan. Jazeker, op die dag zal menigeen het uitroepen tot die christenen die bij hen in de buurt woonden en veel met hen omgingen, zonder hen ooit te waarschuwen voor het gevaar dat hun wachtte. Menig arme, verloren ziel zal tot u roepen: „Waarom hebt u mij niet gewaarschuwd? U wist wat mijn einde zou zijn, terwijl ik het niet wist, en toch hebt u het me nooit verteld. Waarom liet u me gerust zijn, voordat u me overtuigd had of voordat u me gedreven had om tot Christus te vluchten als schuilplaats voor deze storm van toorn?”

We kunnen de gedachte niet verdragen dat velen hun dagelijkse rust genieten, vredig en overtuigd van hun hemelse toekomst, zonder dat ze ooit één waarschuwend woord van een christen hebben gehoord. Geloof me, niets is zo fataal voor een arme ziel om als christen bestempeld te worden, hoewel men niet is wedergeboren.

William Chalmers Burns, zendingspredikant in China (”Een ernstige roepstem”, 1840)