N-Korea laat priesters toe: doorbraak of niet?
Op Twitter werd het dinsdag een doorbraak genoemd, het nieuws dat rooms-katholieke priesters uit Zuid-Korea voortaan beperkt de mis mogen opdragen in Pyongyang, de hoofdstad van Noord-Korea. Ontstaat er meer openheid in Noord-Korea of is het raadzaam om dit bericht met een korreltje zout te nemen?

Het Katholiek Nieuwsblad berichtte dinsdag over deze „doorbraak.” Na een vierdaags bezoek aan Noord-Korea kondigde een delegatie van de Zuid-Koreaanse bisschoppenconferentie aan dat zij een „grotere religieuze uitwisseling” hadden geregeld tussen de twee landen van het verdeelde Koreaanse schiereiland. Priesters zullen Pyongyang, de noordelijke hoofdstad, bezoeken op hoogfeestdagen en de mis vieren in de Changchungkathedraal. De kathedraal is de enige rooms-katholieke kerk in Noord-Korea. Er wonen geen priesters in het land.
Dat het land toestaat de mis op te dragen in Pyongyang is volgens het Katholiek Nieuwsblad „een radicale afwijking van het bestaande Noord-Koreaanse beleid.” Ondanks grondwettige garantie op godsdienstvrijheid heeft het totalitaire regime alle religieuze diensten verboden.
Showkerken
Het besluit zou symboolpolitiek kunnen zijn. Of toch een voorzichtige opening. „Wij weten het niet precies”, reageert woordvoerder Wimco Ester van Open Doors. „Dit bericht kun je positief duiden vanwege de contacten tussen Noord-Korea en Zuid-Koreaanse christenen, maar daar blijft het wel zo’n beetje bij.”
Voor de ondergrondse kerk verandert er namelijk niets. De realiteit is dat de christenvervolging in dit land nog steeds heel heftig is. „Volgens onze informatie zijn de weinige kerken in het land vooral showkerken: „Kijk ons eens ruimte aan anderen geven.” Ze zetten deuren niet open voor christenen in het land en die zullen het bovendien wel uit hun hoofd laten om naar zo’n kerk toe te gaan.”
Het is, kortom, nog veel te vroeg om conclusies te trekken of zelfs maar te spreken van een eerste stap.
Ester denkt wel dat het bericht klopt. „Alleen, Noord-Korea is een volstrekt onvoorspelbaar land. Laten we ons dus maar niet rijk rekenen of een feestje gaan bouwen. Tegelijk willen we dit bericht ook niet afserveren alsof het niks voorstelt. Veel christenen bidden voor vrijheid en openheid in het land en voor Kim Jong Un. Laten we daar vooral mee doorgaan.”