„Zo bepaalt Hij wederom een zekere dag, namelijk heden, door David zeggende zo lange tijd daarna (gelijkerwijs gezegd is): Heden, indien gij Zijn stem hoort, zo verhardt uw harten niet.

Heb ik Christus ontvangen of wijs ik Hem af? Beantwoordt u deze vraag voor uzelf en zegt u: „Het spreekt vanzelf dat ik een christen ben. Ik erken Christus als mijn Zaligmaker, dat heb ik altijd gedaan.” Vriend, u bedriegt uzelf.

Een vanzelfsprekend geloof is geen geloof. Hebt u Christus ontvangen of wijst u Hem af? Wellicht begrijpt u niet wat hiermee wordt bedoeld.

Laten we het als volgt stellen: Verkiest u Christus boven alles, of verlaat u Hem en verkiest u de wereld? Houdt u het meest van Christus, of van uw bezittingen, uw land of huis? Wat zou u opgeven? Zou u uw liefste metgezel hier op aarde eerder verlaten dan Christus? Verlaat u eerder uw vader, moeder, broer, zus, land, alles, voordat u Hem zou verlaten?

Als dat het geval is, dan is Christus uw deel, dan wijst u Hem niet af. Vertrouwt u alleen op Hem, of vertrouwt u half op uw werken en half op Christus? Als dat laatste het geval is, dan wijst u Hem af.

Wilt u Christus wél als uw Priester om aan Gods recht te voldoen, maar niet als uw Profeet en Koning? Als dat zo is, dan wijst u Hem af.

Maar wat is nu Christus ont­vangen? Dat is de gewilligheid om Zijn gerechtigheid aan te nemen als uw enige en volkomen behoud.

William Chalmers Burns,
zendingspredikant in China

(”Een ernstige roepstem”, 1840)