De EO-presentator sprak donderdag in het gebouw van de Christelijke Hogeschool Ede tijdens het symposium ”Ik zorg, jij zorgt, wij zorgen. De kerk als zorgondernemer”. De bijeenkomst was georganiseerd door de Lelie zorggroep, waaronder diverse christelijke zorgorganisaties vallen.

Knevel noemde het nieuwe boek ”Winter in Gloster Huis” van Vonne van der Meer „profetisch.” Het speelt in 2024, als de „Klaar met leven-wet” is aangenomen. Het „Vaarwelhotel”, waar mensen heen gaan om waardig te sterven, wordt een succes. Knevel: „De druk van de samenleving om dood te gaan en voor een eigen einde te kiezen, wordt steeds groter. Kerken kunnen zorgen voor troost in een troosteloze samenleving.”

De presentator, die zelf bijna vijftig jaar mantelzorger is geweest, vindt het geven van „bezieling” een unieke taak van de kerk. Het is belangrijk dat de kerk die bezieling ook weet door te geven bij de zorg, „als er een tijd komt waarbij het gaat om de ziel als bezieling en de ziel van de mens.”

Onontdekte schatten

Esmé Wiegman, directeur van de Nederlandse Patiënten Vereniging (NPV), gebruikte in haar bijdrage eveneens het woord bezieling. De bezieling van de kerk moet meer zichtbaar worden in de activiteiten. Het is volgens haar „de roeping van alle gelovigen van de gemeente om de zorg voor hun medemensen op te pakken. Als de kerk mensen weghoudt van deze roeping, is dat hetzelfde als dat de kerk de mensen van het Evangelie afhoudt.”

Simon Polinder, lector aan de CHE, bracht wat nuanceringen aan. „Het is beter dat mensen rechtvaardig verzorgd worden door de staat dan dat ze door de kerk uit de goot worden opgeraapt”, vindt hij. Polinder is niet optimistisch over wat de kerken aankunnen. Hij is er niet op tegen dat kerken zorgtaken op zich nemen, maar vindt wel dat kerkelijke gemeenten eerst moeten zorgen voor elkaar, voordat ze naar buiten gaan.

De kerken hebben volgens hem onontdekte schatten in huis. Naast de unieke zorg voor ziel en lichaam noemde hij het bezit van gebouwen. Als idee gaf hij de kerken mee om een, al dan niet betaalde, verpleegkundige in dienst te nemen, zodat ze hun werk­terrein kunnen uitbreiden. Daarvoor zou dan een post-hbo-opleiding dia­conaal verpleegkundige moeten komen.

De lector vindt dat kerken „niet alleen moeten zoeken naar christelijke partners.” Hij stelde vragen bij een initiatief in Veenendaal, waarvan hij zojuist had gehoord. „Hoe zit het als zelfs hervormd Veenendaal niet aanhaakt?”

Afgeladen vol

Over dit project vertelde G. van den Berg, oud-NPV-directeur. Hij is initiatiefnemer van een woon-zorgcentrum voor reformatorische ouderen dat waarschijnlijk gebouwd wordt nabij de Adventkerk van de gereformeerde gemeente. In dit project, onder de naam Stichting Reformatorische Ouderenzorg Veenendaal en omgeving, nemen de hersteld hervormde gemeente, de gereformeerde gemeente, de gereformeerde gemeente in Neder­land –alle in Veenendaal– en de christelijke gereformeerde kerk in Renswoude deel. Volgens Van den Berg „leeft de komst van de voorziening enorm. Het was afgeladen vol tijdens informatieavonden.”

Hij stelde dat in veel tehuizen voor ouderen de christelijke identiteit nauwelijks zichtbaar is, ondanks allerlei goede bedoelingen. „Er is dikwijls niet genoeg zorg vanuit Bijbels perspectief. Het is belangrijk dat de reformatorische leefsfeer en identiteit zichtbaar aanwezig zijn. Zo hopen we terug te krijgen wat we verloren hebben.”

Lees ook:

Elk leven een kostbaar wonder