Hoe het ook zij, de loopbaan van de geestelijk verzorger in bajes de Karelskamp in Almelo verliep geheel anders. Eerst was hij predikant in de gereformeerde kerk van Westerlee-Heiligerlee. Na een periode als legerpredikant en –opnieuw– predikant met een eigen gemeente, maakte hij de overstap naar de dienst geestelijke verzorging van justitie.

„Ik leid hier kerkdiensten, doe aan individueel pastoraat en ik leid een gespreksgroep. De jongens doen hun levensverhaal uit de doeken. Ik luister naar hen en bied hun, als ze dat willen, een Bijbel en dagboek aan of ik bid met hen. Het blijft altijd aftasten of iemand zijn kwetsbare kant wil laten zien.”

Ds. Zandt praat in de gevangenis ook mee over allerhande praktische zaken. „Zo heb ik een paar keer aangekaart dat er in de gevangenis erg veel voedsel werd verspild. Dat is nu gelukkig veranderd.”

Zaterdags leidt ds. Zandt twee kerkdiensten in de Karelskamp. Meestal is het volle bak. „De reden dat gedetineerden in de dienst komen, is heel divers. De een komt voor de preek, het aansteken van een kaarsje en het bidden van het ”Onze Vader”. Een ander komt voor de sfeer en de gezelligheid bij het koffiedrinken, waar ook vrijwilligers van buiten bij zijn. Over het algemeen zoeken ze een ander perspectief. Bij gedetineerden draait het vaak om eigen gewin. In de kerkdienst gaat het om het zien van de naaste. Voor sommigen, die opgroeiden in een situatie waarin thuis niemand vroeg hoe het op school ging, is dat écht een eyeopener.”

Zandt is blij dat christelijk Nederland veel oog heeft voor gedetineerden. „We hebben vrijwilligers uit de diverse kerken. Zij vertellen in hun eigen gemeente over hun ervaringen binnen de bajesmuren. Zeker onder kerkmensen proef ik op spreekavonden compassie met hun gedetineerde medemens. Veel kerkgangers van PKN-gemeenten sturen met Pasen kaartjes met daarop de boodschap moed te houden en dat Jezus van hen houdt. Wat je wel merkt is dat mensen die slachtoffer zijn geweest van een misdrijf –begrijpelijk ook– vaak hard zijn over gedetineerden en geen oog hebben voor hun kwetsbaarheid.”

Gaat Zandt ooit weer als gemeentepredikant aan het werk? „Het werk in de gevangenis bevalt me goed. Kerkelijke gemeenten zijn in de afgelopen jaren erg veranderd. Mensen zijn minder trouw in het bijwonen van de erediensten. Bovendien zoekt de moderne mens in de kerk toch ook vermaak. Dat begrijp ik wel, maar de boodschap is eerder ter lering dan ter vermaak.”

Dit is het vierde deel van een serie over het huis van bewaring in Almelo.