Paulus baseerde zijn verwachting voor het Joodse volk alleen op de verbondstrouw van God. Dit stelde ds. D. J. Diepenbroek donderdagavond in zijn lezing ”Joden, christenen en de Christus” voor de reformatorische studentenvereniging Depositum Custodi, in Utrecht. „Laten christenen nooit afdoen van die verbondstrouw van God aan Israël, want daarmee snijden zij ook de verwachting van de kerk af.”

Studentenvereniging Depositum Custodi organiseert dit jaar een serie lezingen onder het jaarthema ”Het hart van het christendom: Christus, de Weg, de Waarheid en het Leven”. Ds. Diepenbroek, predikant van de hersteld hervormde gemeente te Sint Annaland, zocht een verklaring voor het uiteenlopen van de Messiasverwachtingen van de Joden en de Messiasvisie van de eerste christengemeente.

Volgens ds. Diepenbroek zijn in de Messiasverwachtingen van het Oude Testament twee lijnen te onderscheiden: die van een Messiaans vrederijk met idyllische beelden van vrede in de natuur en de vrede van Israël met de omringende volken. Behalve deze lijn van uiterlijke kenmerken kent het Oude Testament een „lijn naar binnen”, die bestaat uit hartelijke verbondsvernieuwing en verzoening met God waarbij Gods wet in de harten is geschreven.

De predikant stelde dat het Oude Testament gaandeweg wijst op de noodzaak dat God Zelf moet ingrijpen door het sturen van de Messias, Die zowel een Mozesfiguur als een davidische koning is. In dit verband wees hij op de Evangeliebeschrijvingen, waaruit blijkt dat het Joodse volk bol stond van Messiasverwachtingen.

Ds. Diepenbroek stelde dat de Messiasverwachting destijds voornamelijk politiek en aardsgezind was. „De Messiasverwachting van de Joden tijdens Jezus’ omwandeling had niet meer die volle diepte en reikwijdte van het Oude Testament. De verwachtingen richtten zich te veel op de uiterlijke aspecten, terwijl de lijn naar binnen niet of nauwelijks aanwezig was.”

Volgens de predikant verwachtten ook Jezus’ volgelingen een politieke verlossing. „Herhaaldelijk wijzen de evangelisten erop dat de Heere Zelf de ogen moet openen. De sluier van het leven, lijden, sterven en de noodzaak van de opstanding van de Messias werd pas na Pasen afgenomen. Door Christus’ onderwijs en verdere leiding van de Heilige Geest werd de christelijke kerk gebouwd op het brede en rijk geschakeerde fundament van de oudtestamentische verwachting.”

Ds. Diepenbroek benadrukte dat de christelijke Messiasvisie voortkomt uit de uitleg van Christus Zelf, met een verankering in het Oude Testament. Ten slotte behandelde hij het „diepe geheimenis” waarom het Joodse volk Jezus Christus niet erkent als zijn Messias. Ds. Diepenbroek gaf aan dat uit Romeinen 10 en 11 niet valt af te leiden dat christenen de opdracht hebben de Joden tot jaloersheid te verwekken. Paulus verwijst naar Deuteronomium 32:22. Daar staat dat de Heere Zelf Zijn volk tot jaloersheid verwekt. „Vanwege het aangedane leed kunnen christenen alleen met gebogen hoofd met Joden in contact treden.”