K. raakte in 2003 gewond bij een auto-ongeluk. Zijn auto bleef op de plek van het ongeluk achter met zijn autopapieren er nog in. Toen hij na enkele weken weer uit het ziekenhuis kwam, ontving K. een forse rekening van het takelbedrijf dat zijn auto had weggehaald. Die kon hij niet meteen betalen en het takelbedrijf weigerde hem daarom de autopapieren terug te geven. Maar nog voordat de heer K. iets met het takelbedrijf kon afspreken, ging het failliet.

Intussen werd de auto vernietigd door een sloopbedrijf, dat weigerde K. een vrijwaringsbewijs te geven. Daarom bleef het kenteken op zijn naam staan. In de elf jaar daarna bleef K. van het Centraal Justitieel Incassobureau (CJIB) steeds boetes ontvangen: voor het niet voldoen aan de verzekerings- en keuringsplicht voor zijn auto.

Nadat hij de boetes tevergeefs had geprobeerd aan te vechten heeft hij uiteindelijk veel van de boetes betaald. K. deed ook bij de rechter zijn verhaal omdat het CJIB had gevraagd K. te laten gijzelen. Maar de rechter kon zijn zaak niet beoordelen. Die mocht namelijk alleen oordelen over het wel of niet toestaan van gijzeling.

Uiteindelijk haalde de RDW in februari 2014 het kenteken toch van K.’s naam. Maar de openstaande boetes bleven gewoon bestaan.Twee keer heeft hij met hulp van anderen net op tijd betaald, om gijzeling te kunnen voorkomen.

Toen K. opnieuw een aankondiging kreeg dat hij zou worden gegijzeld, wendde hij zich ten einde raad tot de ombudsman. Hij zat financieel totaal aan de grond en zou mogelijk zelfs zijn baan verliezen, als de gijzeling zou doorgaan. Na ingrijpen door de ombudsman werden twaalf openstaande boetes ingetrokken.