Conform de voordracht van het triomoderamen werd ds. Heetderks (46) vrijdagmorgen gekozen tot preses. Hij is sinds 1997 lid van de gereformeerde synode en werd in januari 2003 gekozen tot preses. Hij was in die functie nauw betrokken bij de afronding van het verenigingsproces.

Als inhoudelijke zaken die de PKN in de toekomst aan de orde zal stellen, noemde hij het missionair kerkzijn in de samenleving, de verhouding tussen werelddiaconaat en zending en de taak van de kerk in het buitenland. „Daarbij bewegen wij ons uiteraard in het veld van de oecumenische samenwerking met de andere kerken.”

Ds. Heetderks vindt het een unieke gebeurtenis dat hervormden, gereformeerden en lutheranen zich daadwerkelijk verenigen. „Maar we staan nog maar aan het begin. We hebben tijd nodig om naar elkaar toe te groeien en de verschillen te overbruggen. Het kerkelijk gesprek is dringend nodig. Ook daaraan zullen we als synode actief leiding moeten geven.”

Naast de dankbaarheid is er ook de pijn over hen die zeggen niet mee kunnen. „Ik constateer ook dat daarin een verharding is opgetreden, die mijns inziens niet goed is voor de kerk en voor de uitstraling van de kerk naar buiten. Nadrukkelijk wil ik daarom op dit moment al degenen die bezwaren hebben oproepen hun post in de kerk niet te verlaten. Wij willen niet zonder u. Er is in de verenigde kerk volop de ruimte de eigen identiteit te bewaren en daarvan te getuigen, in gesprek met elkaar en in respect voor de diepste overtuigingen van anderen. Het eigen verstaan van de waarheid mag naar mijn diepste overtuiging niet leiden tot een breuk met al diegenen met wie je zo lang verbonden bent.”

De PKN wil een „belijdende en getuigende kerk” zijn, aldus de nieuwe voorzitter, en heeft daarbij „alle stromingen in de kerk nodig om in gesprek te blijven over dit belijden en getuigen, om zo elkaar te scherpen in het verstaan van Gods Woord in het hier en nu, in het verstaan van hetgeen God ons in onze tijd zegt en opdraagt.”

De eerste synodevergadering van de PKN stond vrijdag in Wageningen geheel in het teken van de verkiezing van het moderamen en van de benoeming van de generale colleges en generale raden. In de middagpauze was er de onthulling van het logo van de PKN. Synodeleden gingen naar buiten om te zien hoe scriba dr. B. Plaisier en LDC-directeur ir. W. A. van Santen de vlag met het nieuwe beeldmerk naar boven hesen.

Dr. Plaisier typeerde tijdens de eerste synodezitting de nieuwe kerk als „een moedige kerk, waarin onbevangen, ontvankelijk, geïnspireerd en overtuigd geloofd en geleefd wordt. Enthousiast geloven dus.”

Hij lichtte voor de leden het logo toe. De cirkel symboliseert de eenheid. Hij staat ook voor volkomenheid en eeuwigheid en daarmee voor God. In de cirkel licht het kruis op, het christelijke symbool bij uitstek. In de stralenkrans is verder het achtarmige kruis te zien. Dit kruis is een samenstelling van het vierarmige Griekse kruis en de eerste letter van het Griekse woord ”christos”, de ”chi”, die geschreven wordt als X.

Het getal acht verwijst naar de achtste dag. „Na de zevende dag, de vervulling van de schepping, is er de achtste dag, de dag van het nieuwe begin en de opstanding.” In het midden van het beeldmerk is ten slotte een duif zichtbaar, het teken van vrede en van de Heilige Geest. Kortom, zo zei dr. Plaisier, „het beeldmerk bepaalt ons met deze symbolen bij de drie-enige God: God, Jezus Christus en de Heilige Geest. En daarmee bij de weg die onze Protestantse Kerk in Nederland wil gaan.”

Tijdens de persconferentie benadrukten de zojuist gekozen moderamenleden de begrippen vernieuwing en elan. Of de dreigende breuk geen domper legt op het werk van het nieuwe moderamen? Ds. Heetderks noemde de vreugde over de PKN „niet onverdeeld” en uitte ook „pijn en zorg” over de dreigende scheuring. Maar hij wilde zich ook niet door verdriet en zorg laten leiden omdat er „ook velen in de kerk zijn die met vreugde naar de eenheid hebben uitgezien.” Ouderling-kerkrentmeester J. van Heijst zei niet te accepteren dat de domper het uitgangspunt wordt. „Wij hebben verplichtingen aan elkaar. We zijn zo zeer aan elkaar verbonden, dat we om Christus’ wil elkaar niet mogen laten schieten.”

Nieuwkomer in het moderamen ds. G. de Fijter zei geregeld contact te hebben met bezwaarde hervormde gemeenten. Mensen uit deze kring hebben volgens hem veel respect voor de burgerlijke rechter. „Ik hoop dat de bezwaarden zich laten leiden door mensen als prof. J. Severijn en ds. P. Zandt, die een procedure bij de burgerlijke rechter aanspanden over de kerkorde van 1951. Ze hebben echter gezegd dat als zij deze zaak zouden verliezen, zij dan hun plaats zouden innemen onder die hervormde kerkorde, hoewel ze daarop ernstige kritiek hadden. Ze hebben deze procedure dus afgewacht.”