Halverwege de jaren 90 werd Israël soms dagelijks opgeschrikt door zelfmoordaanslagen op bussen en restaurants. Toen was het nog een stuk eenvoudiger om wapens en explosieven vanuit de Palestijnse gebieden Israël binnen te smokkelen. Sinds de veiligheidsmuur is verrezen, is het aantal van dat soort aanslagen vrijwel tot nul gereduceerd.

Dat wil niet zeggen dat daarmee ook de bereidheid van Palestijnen om aanslagen te plegen is verminderd. Dat bleek enkele maanden geleden toen de auto als nieuw terreurwapen werd ingezet. Palestijnen reden met voertuigen in op wachtende passagiers bij een bushalte of op groepjes militairen.

Inmiddels lijken steekwapens het favoriete middel om aanslagen te plegen. Een mes ligt voor de hand, maar ook schroevendraaiers en scharen worden ingezet. De afgelopen dagen hadden dagelijks meerdere steekpartijen plaats, in een aantal gevallen ook met dodelijke afloop. Datzelfde gold overigens ook vaak voor de daders. Want in veel gevallen schoot de politie of een omstander de aanslagpleger dood.

Het grote probleem met steekpartijen is dat de wapens vrij voorhanden zijn. In elk huis bevindt zich wel een geschikt mes. En de Israëlische regering kan moeilijk de verkoop van schroevendraaiers en scharen verbieden. Bovendien kun je je tegen een mes nauwelijks verweren. Binnen enkele seconden kan een terrorist op een aantal mensen insteken.

De grote vraag is waarom deze steekpartijen en rellen juist op dit moment komen. Natuurlijk zijn de frustraties van de Palestijnen bekend: bezorgdheid over het lot van de Tempelberg, ontevredenheid over de economische situatie en ongeduld over het uitblijven van een eigen staat. Maar dat zijn bepaald geen nieuwe zaken.

Bovendien hebben de aanslagen niet alleen op de bekende ‘hotspots’ zoals Hebron en Oost-Jeruzalem plaats. Ook in plaatsen als Hadera, Tel Aviv en Afula zijn steekpartijen geweest. Dat doet vermoeden dat het niet zomaar kopieergedrag is, maar dat er enige vorm van coördinatie achter zit.

De Israëlische veiligheidsdienst heeft verklaard dat de Palestijnse Autoriteit niet achter het geweld zit. Wel is bekend dat de Islamitische Beweging geld betaalt aan relschoppers. De leider van de noordelijke afdeling in Israël is inmiddels gearresteerd.

De Palestijnse Autoriteit mag dan niet achter de aanslagen zitten, zij kan op zijn minst de Palestijnse bevolking nadrukkelijk voorhouden dat dit gedrag een oplossing voor het conflict met Israël al helemáál niet dichterbij brengt. Datzelfde geldt overigens ook voor de Arabische parlementariërs in de Knesset.

Als dat niet gebeurt, bestaat er een gerede kans dat er daadwerkelijk een derde intifada uitbreekt. Met zo’n nieuwe Palestijnse opstand zou de chaos in het Midden-Oosten helemaal compleet zijn.