De Wit-Russische Aleksijevitsj werd op 31 mei 1948 in Oekraïne geboren als dochter van een Wit-Rus en een Oekraïense vrouw. Ze studeerde journalistiek in de Wit-Russische hoofdstad Minsk en ging daarna aan het werk voor verscheidene kranten en tijdschriften. Haar ambities reikten echter verder dan de journalistiek en ze publiceerde in 1985 haar eerste boek, ‘De dood heeft geen vrouwelijk gezicht’, waarin ze Russische militairen uit de Tweede Wereldoorlog aan het woord laat. Haar andere werken gaan onder meer over de lotgevallen van jonge Sovjet-militairen in Afghanistan en de gevolgen van het uiteenvallen van de Sovjet-Unie voor gewone burgers. „Het is belangrijk wat je vraagt, hoe je en wat je waarneemt en wat je uit een interview selecteert”, zei Aleksijevitsj ooit over de wijze waarop zij bij gewone mensen informatie voor haar boeken verzamelt.

Haar bekendste boek verscheen midden jaren negentig en gaat over de ontploffing in de kerncentrale van Tsjernobyl in 1986. Volwassenen en kinderen vertellen daarin over hun angsten, vertwijfeling en boosheid. Het boek is in het Nederlands vertaald onder de titel ‘We houden van Tsjernobyl’.