Jan van Genderen werd op 13 april 1923 geboren op een boerderij in Goudriaan, in de Alblasserwaard. Zijn ouders, die hoopten dat hun zoon predikant zou worden, werden in die verwachting niet beschaamd. Op 9 december 1948 deed zoon Jan, 25 jaar oud, intrede in de christelijke gereformeerde kerk in Zutphen. In die toen al geseculariseerde stad lag veel werk, zo zei prof. Van Genderen bij zijn vijftigjarig ambtsjubileum in 1998. „Ik was met hart en ziel predikant, zag jonge mensen oprecht komen tot belijdenis van het geloof, oprecht voor zover wij mensen dat kunnen bezien.”

De jonge predikant bleef vanuit Zutphen studeren. Op 22 oktober 1953 promoveerde hij cum laude 
aan de Rijksuniversiteit Utrecht op een dissertatie over de 17e-eeuwse theoloog Herman Witsius 
(1636-1708). Zijn promotor was prof. dr. M. van Rhijn, hoogleraar kerk- en dogmengeschiedenis in Utrecht.

De geloofsleer groeide spoedig uit tot een specialisme van Van Genderen. Tijdens zijn promotiestudie had hij zich grondig verdiept in de bouwstenen die predikanten in de Gouden Eeuw legden voor de gereformeerde dogmatiek. De kans om die kennis verder uit te bouwen kreeg Van Genderen toen hij op 12 januari 1954 werd benoemd tot hoogleraar dogmatiek, symboliek en de geschiedenis van de wijsbegeerte aan de theologische hogeschool der Christelijke Gereformeerde Kerken. Aan de Apeldoornse instelling volgde hij prof. J. J. van der Schuit (1882-1968) op, die hem in 1948 te Zutphen had bevestigd.

Naast zijn werk als hoogleraar was Van Genderen in de Christelijke Gereformeerde Kerken onder meer actief in de deputaatschappen voor de eenheid onder de gereformeerde belijders in Nederland en voor de correspondentie met de buitenlandse kerken.

In 1983 verscheen van de hand van Van Genderen de studie ”Verbond en verkiezing”. Daarin zet hij uiteen welke lijn op het gebied van dit leerstuk in zijn ogen Bijbels, historisch en kerkelijk juist is. In 1998 verscheen ”Gerechtigheid als geschenk”.

Samen met prof. dr. W. H. Velema schreef Van Genderen de ”Beknopte gereformeerde dogmatiek” (1992). Ook redigeerde hij samen met prof. dr. W. van ’t Spijker het jubileumboek van de Theologische Universiteit Apeldoorn, dat in 1994 verscheen bij het honderdjarig bestaan van deze instelling.

Van Genderen ging in 1993 met emeritaat. Zijn opvolger was een leerling van hem, prof. dr. J. W. Maris.

Na zijn emeritaat werkte Van Genderen een boek uit over de geschiedenis van de geloofsleer, ”Oriëntatie in de dogmageschiedenis”. Het verscheen in 1996, en werd al snel als een standaardwerk beschouwd. De beknoptheid van het boek kenmerkte Van Genderen, die volgens een van zijn promovendi, de Kamper dogmaticus B. Kamphuis, in staat was om ingewikkelde thema’s in enkele zinnen samen te vatten. In 1998 publiceerde hij nog ”De Bijbel en de toekomst”.

Van Genderen overleed op 23 maart 2004 in zijn woonplaats Apeldoorn. Hij werd 80 jaar.

Zie ook:

Klassieke professor, dogmaticus bij Bijbel en belijdenis : Academische herdenking prof. dr. J. van Genderen (De Wekker, 24-09-2004)

In Memoriam professor dr. J. van Genderen : 13 april 1923 - 23 maart 2004 – door J.W. Maris (De Wekker, 02-04-2004)

Dr. Van Genderen in Apeldoorn begraven (Reformatorisch Dagblad, 29-03-2004)

Prof. dr. J. van Genderen (1923-2004) – In memoriam door dr. W.H. Velema (Reformatorisch Dagblad, 25-03-2004)

Prof. Van Genderen (80) overleden (Reformatorisch Dagblad, 25-03-2004)

Prof. Van Genderen 50 jaar hoogleraar (De Wekker, 09-01-2004)

Een overschaduwd gouden jubileum : Prof. Van Genderen: “De ware theoloog blijft een nederige leerling van de Schriften” – interview (Reformatorisch Dagblad, 08-12-1998)

Chr. verwachting is niet aards, wel voor de aarde : Afscheid prof. Van Genderen van ‘Apeldoorn’ (Reformatorisch Dagblad, 01-09-1993)

Onderlinge gemeenschap schriftuurlijke opdracht - Prof. Van Genderen tijdens rectorale rede (Reformatorisch Dagblad, 17-09-1985)

Rede over verhouding verbond en verkiezing : Prof. Van Genderen in rectorale rede (Reformatorisch Dagblad, 12-09-1981)