Een buur is iemand waar je niet om vraagt, maar wel elke dag mee te maken hebt. Elkaar negeren voelt niet goed, bij elkaar op schoot zitten ook niet. Goede hekken maken goede buren. Genegenheid op afstand lijkt dus de juiste houding. Maar dat kan lastig zijn. Vooral als de buren totaal andere mores hebben dan wij. Dan wonen ze dichterbij dan ons lief is.

Burenhulp echter is goud waard. Er zijn weinig redders die in geval van nood sneller aanwezig zijn dan de mensen die naast ons wonen. En andersom natuurlijk. Maar ook hier geldt: maat houden. De deur bij elkaar platlopen gaat meestal niet lang goed. Net zomin als sinterklaas spelen voor de buren. Al te goed is buurmans gek.

Maar er wringt wel iets. De eenzaamheid groeit, ook onder mensen in een rijtjeshuis. Buren kunnen jaren naast elkaar wonen zonder ooit contact te hebben. Extreme voorbeelden zijn de krantenberichten over alleenstaande mensen in grote steden die dagen, soms weken levenloos in hun huis liggen voordat de buren alarm slaan.

Het aantal burenruzies stijgt. Vorig jaar registreerden de verschillende buurtbemiddelingsorganisaties in Nederland –ruim de helft van de gemeenten heeft zo’n organisatie– meer dan 10.000 meldingen van burenruzies. Vooral in de zomer, als iedereen buiten leeft, is het raak.

Een oorzaak van het stijgend aantal burenruzies is de groep psychisch kwetsbare mensen. Zij blijven vaker en langer zelfstandig wonen. Maar ook de economische crisis afgelopen jaren deed er geen goed aan. Wie thuis komt te zitten, heeft simpelweg meer tijd zich te ergeren aan wat er in zijn of haar directe omgeving gebeurt.

Het grote aantal conflicten was voor het Centrum voor Criminaliteitspreventie en Veiligheid (CCV) reden om vorig jaar de campagne ”Goede buren” te starten. De remedie tegen burenruzies blijkt simpel: Praten met elkaar voorkomt een hoop ellende.

Er is ook goed nieuws. Steeds meer burenruzies worden opgelost. Met dank aan de buurtbemiddelaars die in veel gemeenten actief zijn. Door hun werk wordt de gang naar de rechter nogal eens voorkomen. Dat bespaart tijd, geld en een hoop hartzeer.

Juist christenen zouden, als het even kan, een goede band met hun buren moeten hebben. Of deze kerkelijk zijn of niet. Misschien juist in het laatste geval. Christenen kunnen door hun levenswandel de enige Bijbel zijn die de buren lezen.

Het omgekeerde kan ook waar zijn. ”Mijn buurman is vannacht gestorven en ik heb nooit een woord tot zijn behoud gezegd”, dichtte de gereformeerde theoloog Okke Jager ooit. Vandaag is het Burendag. Een mooi moment voor alle Nederlanders om opzij te kijken.