Het bisdom reageert daarmee op een oproep van paus Franciscus om meer aandacht te besteden aan de biecht en aan de „zuivering van het eigen leven.”

De belangstelling voor de biecht is na de jaren zestig van de vorige eeuw sterk gedaald. „In elk parochie biecht nog maar een handjevol mensen”, zegt het bisdom. „Vaak bestaat nog het beeld van de donkere biechtstoel en de vermanende pastoor. Dat je tegenwoordig een goed pastoraal gesprek met een priester kunt hebben, is veelal onbekend.”

Onder leiding van hulpbisschop Everard de Jong bekijkt een comité hoe de biecht meer een centrale plek in het geloofsleven van rooms-katholieken kan innemen. Het bisdom verschaft de parochies een model voor een ”viering van barmhartigheid”, waarbij aandacht is voor de mogelijkheid van het ontvangen van de biecht.

In het sacrament van de biecht kan een gevolmachtigde priester in Jezus’ Naam de zonden ver­geven, zegt de Rooms-Katholieke Kerk (RKK). Deze priesterlijke functie wordt biechtvader genoemd. Rome baseert de biecht op de woorden van de apostel Johannes: „Indien wij onze zonden belijden, Hij is getrouw en rechtvaardig, dat Hij ons de zonden vergeve en ons reinige van alle ongerechtigheid” (1 Joh. 1:9).

Sinds het tweede Vaticaans concilie (1963-1965) heet de biecht in de RKK „sacrament van boete en verzoening”, en is de biecht niet meer gericht op allerlei individuele zonden, maar meer een verzoening die plaatsvindt in de gemeenschap van de kerk.