Moet Nederland uit het oogpunt van christelijke barmhartigheid de grenzen meer openstellen en meer vluchtelingen opvangen?

„Culturen en religies laten zich niet mengen. Een opkomende, brutale islam is bezig meer heerschappij in Europa te krijgen. De waarden en normen die ze meenemen, staan haaks op die van het Westen. De meeste politici hebben geen goed zicht op de ware aard en intentie van het mohammedanisme. De politieke correctheid zal op lange termijn de ondergang van Europa betekenen.

Het verstrekken van huisvesting en uitkeringen aan vluchtelingen geeft spanningen bij de autochtone bevolking. Als we Romeinen 13 serieus nemen, is het toch de taak van de overheid om te zorgen voor veiligheid? Hoe kan die overheid dat garanderen als zelfs Arabische landen geen vluchtelingen willen opnemen, omdat ze het risico op terrorisme te groot vinden? Aangezien de islam in zijn zuiverste vorm, zoals IS, al eeuwenlang dood en verderf zaait, moeten Europese overheden niet samenzweren met de vijand.

Christelijke barmhartigheid betekent dat de overheid de eigen burgers beschermt tegen een cultuur waarin de positie van de vrouw en individuele vrijheden onder druk staan. Dat burgers in eigen land moeten blijven, ligt ook in lijn met de geschiedenis van de toren van Babel: ieder land zijn eigen volk, cultuur en taal.

De Nederlandse overheid moet dan ook terughoudend zijn, nog beter: actief, door het onmiddellijk sluiten van de grenzen. In ieder geval moet de controle streng zijn. Voor gelukszoekers die hier bijvoorbeeld de sharia willen invoeren, zou hier geen toegang moeten zijn.”

Hoe ziet u de houding van christenen tegenover de vluchtelingen?

„Van hen zou je verwachten dat ze iets verder kijken dan naar de oppervlakte. Zij zouden moeten begrijpen dat een dergelijke migratie van vooral jonge moslimmannen niet los gezien kan worden van hun ideologie. De islam kent het concept van hijdrah: door verhuizing naar een ongelovig gebied dit islamiseren.

Als ik met vluchtelingen te maken zou krijgen, zou ik hun brood, kleding en onderdak geven, maar daarna terugsturen naar het land van herkomst. En als dat echt niet kan, hun vertellen dat de Joods-christelijke en humanistische waarden en normen hier gelden en goed zijn tot heil van de mens.

Er is een verschil tussen mededogen en medelijden. Mededogen is handelen vanuit liefde met wijsheid. Medelijden is handelen zonder wijsheid, een emotionele reactie vanuit sentimentaliteit. Mededogen is op de lange termijn goed voor iedereen. Het toelaten van zo veel vluchtelingen is op lange termijn niet goed. Op korte termijn geeft het misschien een gevoel van trots, maar het is onwijs.”

serie 
Vluchtelingen

Dit is het vierde deel in een serie over meningen in de gereformeerde gezindte rond de vluchtelingenproblematiek.