Ohmann werd predikant in Zuidbroek (1956), Hoek (1962) en Dokkum (1968). Tijdens zijn verblijf in Hoek studeerde hij oosterse taalkunde en geschiedenis in Gent. Aansluitend deed hij in Groningen een doctoraalstudie in Indische en Iraanse talen en culturen. Dat leverde hem in 1971 een benoeming op tot docent aan de theologische opleiding van de Canadian Reformed Churches in Hamilton, Ontario. In 1981 keerde hij terug naar Nederland en werd hoogleraar Oude Testament aan de Theologische Hogeschool van de Gereformeerde Kerken vrijgemaakt.

Talenwonder

De hoogleraar viel op door zijn interesse in dieren, aardrijkskunde, geschiedenis, talen en culturen. Na zijn overlijden werd hij in het Nederlands Dagblad getypeerd als „een waar talenwonder en iemand die bijna alles af wist van de geschiedenis van de Hettieten. Ohmann was buitengewoon gefascineerd door de manier waarop de Bijbel was ingebed in de oude geschiedenis en door de verhouding tussen het ware geloof en andere, vreemde godsdiensten.”

Ohmann deed zijn werk als hoogleraar in een tijd waarin het vertrouwen dat de kerken in hem stelden zwaarder woog dan het aantal wetenschappelijke artikelen dat op zijn naam stond. Zijn lijst van publicaties is dan ook niet indrukwekkend lang en bevat vooral boeken die gericht zijn op geïnteresseerde kerkleden. Van Ohmanns hand verschenen onder meer ”Godsdiensten van India. Geschiedenis en kritische beschouwing” (1985), ”Het Hooglied. De koning te rijk” (1988) en in hetzelfde jaar ”Wie kent Uw toorn? Het Oude Testament over de toorn van God”. Ds. H. J. de Bie besprak het in De Waarheidsvriend waarderend, maar concludeerde dat er op het punt van geloofsbeleving een kloof gaapt tussen vrijgemaakt en bevindelijk gereformeerden – door Ohmann aangeduid als „zware kringen.”

Schepping

Dat vertrouwen uit de kerken krijgen voor een theoloog een kwetsbaar goed is, ervoer Ohmann in 1986. De oudtestamenticus werkte mee aan de bundel ”In het licht van Genesis. Christelijke wetenschappers over schepping en evolutie”. Daarin stelde hij dat God de hemel en de aarde niet in een vingerknip geschapen heeft. Dat kwam hem op kritiek te staan, onder anderen van drs. J. A. van Delden van de Evangelische Hogeschool, publicist op het gebied van schepping en evolutie. Van Delden vergeleek de opvattingen van Ohmann met die van de in 1926 door de Gereformeerde Kerken in Nederland geschorste ds. Geelkerken, waarop Ohmann woedend reageerde. Vanuit zijn eigen kerken rezen ook vragen.

In 1993 ging Ohmann met emeritaat. Hij overleed in 2006, een jaar na het heengaan van zijn vrouw. Aan de Theologische Universiteit Kampen was prof. dr. G. Kwakkel zijn opvolger.

Lees ook:

Oudtestamenticus prof. drs. Ohmann (78) overleden (Reformatorisch Dagblad, 18-03-2006)

Prof. drs. Ohmann 40 jaar predikant (Reformatorisch Dagblad, 08-02-1996)

Profetie Jesaja heeft plaats in de eindtijd : Prof. Ohmann neemt afscheid van Kampen (Reformatorisch Dagblad, 07-12-1993)

Liefde Gods èn Zijn toom moeten beide benadrukt : Prof. Ohmann maakte studie van toom Gods in OT – door ds. G.S.A. de Knegt (Reformatorisch Dagblad, 29-07-1989)

Hooglied bezingt meer dan natuurlijke liefde : Prof. Ohmann keert zich tegen vergeestelijking – door drs. P. van Ruitenburg (Reformatorisch Dagblad, 06-09-1988)

Prof. Ohmann:, “Ik sta achter besluiten Assen” : Kamper hoogleraar lijnrecht tegenover Van Delden (Reformatorisch Dagblad, 11-11-1986)

Ohmann tekent beeld van Indiase godsdienst : Analyse vanuit christelijk geloof – door Elizabeth den Boer en Narendra Mohkamsinh (Reformatorisch Dagblad, 10-02-1986)

Geloofsoproep bij profeet Jesaja in het middelpunt : Prof. H. M. Ohmann bij ambstaanvaarding (Reformatorisch Dagblad, 03-09-1981)

Drs. H.M. Ohmann naar Vrijg. Hogeschool (Reformatorisch Dagblad, 01-10-1980)