„Zeg ons, wanneer zullen deze tekenen zijn?”

De algemene tekenen van de toekomst van Christus worden verhaald in Mattheüs 24 en Lukas 21. Dit zijn tekenen die niet alleen vóór de verwoesting van Jeruzalem, maar ook vóór de ondergang van de wereld zullen geschieden. Want de apostelen waren van gedachten dat Jeruzalem zou bestaan totdat Christus weer zou komen om het oordeel te houden. Daarom vroegen ze „wanneer dit alles dan geschieden zou”, namelijk datgene wat Christus van de verwoesting van Jeruzalem en van de tempel voorzegd had en wat het teken van Zijn toekomst en van de ondergang der wereld zijn zou.

Hierop antwoordt Christus en verhaalt hun de tekenen die ten dele voor de verwoesting van Jeruzalem en ten dele voor de ondergang van de wereld zouden gebeuren. De eerste worden genoemd in Mattheüs 24:15 en 23, namelijk de gruwel der verwoesting, zware en bedroefde tijden en verdrukkingen. De andere staan vanaf het 23e vers tot aan het eind van het hoofdstuk. Deze laatste waren tekenen die, na de verwoesting van Jeruzalem tot het einde van de wereld, de een na de andere vervuld zouden worden. Namelijk dat er valse profeten zouden komen en opstaan, die hun menselijke instellingen door verdichte wonderwerken zouden zoeken te bekrachtigen, en die in de wildernis door een eenzaam kluizenaars- en kloosterleven zich erop zouden beroemen dat ze Christus alleen hadden.

Koenraad Mel, predikant te Hersfeld (”Bazuinen der eeuwigheid”, 1752)