Eigenlijk is Jacques Torn uit Ugchelen, bij Apeldoorn, opgelucht dat zijn monnikenwerk erop zit. Elf jaar lang was hij bezig om de bekendste kerk van Apeldoorn na te bouwen. Met authentieke materialen; namaak van papier of kunststof is aan Torn niet besteed. En dat terwijl de 76-jarige Ugchelenaar van huis uit geen techneut is. „Ik heb veel bouwproblemen moeten overwinnen.”

In de speciaal voor het model gebouwde schuur doet Torn de lantaarntjes en de schijnwerpers aan. Tegelijk klinkt een improvisatie van Torns lievelingsorganist Jan van Gijn op het Bätz-Witte-orgel van de Loolaankerk.

Miljoenen steentjes

De details van het model van ongeveer 1,65 bij 1,65 meter –schaal 1 op 40– zijn fabelachtig. De miljoenen steentjes kleurde Torn met een penseeltje in. „Er zitten wel zes, zeven verschillende kleuren op de steentjes. Voor het werk was veel geduld en doorzettings­vermogen nodig.”

Torn zocht alle grondstoffen zelf uit, maar kreeg ook uit onverwachte hoeken adviezen. Na een paar mislukte experimenten met klei adviseerde een hobbywinkelier hem gietsteen, te vormen door siliconen mallen. Zo bouwde de inwoner van Ugchelen de kerkmuren.

De lantaarntjes bij de ingangen vormden een groot probleem. „Alles had ik van metaal nagemaakt, maar het soldeersel gaf enorme klodders. Iemand adviseerde me de delen tot 624 graden te verhitten, zodat alles met zilverdraad zou samen­smelten. Maar de gasbrander blies de onderdeeltjes weg. Nadat ik die had vastgezet, lukte het wel.” In de lantaarntjes schijnen lampjes van 2 milli­meter.

Zelfs het standbeeld van koningin Wilhelmina staat voor 
de kerk. „Dat is gemaakt door 
de beeldhouwster die ook het grote beeld heeft geproduceerd, Greet Grottendieck.”

Omdat bouwtekeningen van de Loolaankerk ontbreken, mat Torn alles op. „Zoals de deuren, tot op de millimeter nauwkeurig. Ik heb honderden foto’s van de kerk gemaakt. Hoe vaak mijn vrouw en ik op de fiets zijn gestapt om weer wat foto’s te maken…” Haar oordeel over de hobby van haar man? „In één woord: fantastisch.”

Torn maakte nog tijdens zijn werkzame leven een 1:25-model van het Bätz-Witteorgel in de Loolaankerk. De orgelliefhebber toont in de woonkamer het model, beschermd door een glazen stofkap. Bescheidenheid kenmerkt Torn. „Misschien ga ik het kerkmodel nog eens exposeren. Maar ik ga dat niet initiëren.”

Waarom maakte de Ugchelenaar juist de Loolaankerk en haar orgel na? „Het is de kerk waar mijn vrouw en ik regelmatig naartoe gaan, en het orgel waarop ik jarenlang les heb gekregen.”

Torn verwoordde zijn gevoelens in een gedicht over het model:

„De aardse kerk, gemaakt van steen hout en metaal,

is slechts een voorportaal,

voor allen die in Hem geloven, jong en oud,

van de stad hierboven met straten van alleen maar goud.”