Maar het Duitse verzet tegen deze blamage is zo hevig, dat de andere lidstaten kopschuw dreigen te worden. Steeds openlijker wordt er in Brussel gespeculeerd over een „compromis.” Als de Duitsers met spijkerharde toezeggingen komen dat ze hun tekort naar beneden brengen, zullen de EU-ministers van Financiën, die de kwestie dinsdag bespreken, waarschijnlijk met hun hand over hun hart strijken.

Niemand minder dan president Duisenberg van de Europese Centrale Bank, wiens budgettaire rechtlijnigheid toch niet ter discussie staat, bracht zo’n oplossing als eerste ter sprake. Als Berlijn met onomkeerbare beloften komt om zijn tekort terug te dringen, heeft de ’early warning’, zoals de gele kaart in EU-jargon heet, zijn functie vervuld, aldus Duisenberg donderdag.

Ook de woordvoerder van eurocommissaris Solbes (Economische Zaken) hintte vrijdag op een dergelijke afloop. „Het gaat er in de eerste plaats om dat het doel van de eerste waarschuwing wordt bereikt”, zei hij vrijdag tegen de pers. „De tweede voorwaarde is dat de procedure in de toekomst opnieuw te gebruiken valt.”

De soepele houding waarmee de Europese Commissie en de overige EU-lidstaten Duitsland tegemoettreden, is begrijpelijk. Bij het totstandkomen van de euro waren het vooral de Duitsers die aandrongen op een strenge aanpak van budgettaire zondaars. Het zou de regering-Schröder dan ook bijzonder slecht uitkomen als ze -nota bene een halfjaar voor de Duitse verkiezingen- door Brussel tot Europees brekebeentje werd uitgeroepen.

Duitsland is een machtig land binnen de EU, dat vroeg of laat altijd in staat is iets terug te doen voor bewezen diensten. Er doen al -uiteraard onbevestigde- berichten de ronde dat Frankrijk tegen een gele kaart voor Duitsland zal stemmen om zich zo te verzekeren van Duitse steun bij de benoeming van een Franse opvolger van Duisenberg.

Mocht Duitsland dinsdag inderdaad met de schrik vrijkomen, dan kan ook Portugal waarschijnlijk opgelucht ademhalen. Volgens de Europese Commissie verdient ook dat land een gele kaart voor zijn begrotingsbeleid. Maar Portugal straffen en Duitsland ontzien - dat valt zelfs door Brussel niet meer uit te leggen.