Commentaar: Zondagsopenstelling vraagt meer actie van christenen
In plaatsen waar de protestantse orthodoxie nog altijd een bepaald stempel op het maatschappelijk leven zet, staat de zondag de laatste maanden in toenemende mate onder druk. De voorbeelden zijn bekend. In Ede zijn sinds kort de winkels op zondag open. In Nijkerk, Veenendaal en Katwijk aan Zee worden stappen ondernomen om dit ook daar te bereiken. Duidelijk is dat voorstanders van zondagsopenstelling welbewust hun pijlen richten op plaatsen op de biblebelt. Die moeten worden opengebroken. De strijd voor het behoud van de zondag lijkt een achterhoedegevecht te worden.
De Duitse staatsman Otto von Bismarck schreef tijdens de Frans-Duitse Oorlog (1870-1871): „Juist in een achterhoedegevecht wordt de mentaliteit van de soldaat op de proef gesteld. Wie zonder zicht op de overwinning verbeten en onverschrokken doorvecht, al is het met de moed der wanhoop, is de echte strijder. Een achterhoedegevecht lijkt kansloos, maar is het niet altijd.”
Soms lijken christenen bevangen te zijn door een zekere gelatenheid als het gaat om de snelle secularisatie van ons land. Vanuit de gedachte dat ze getalsmatig toch een te kleine groep zijn om ook maar iets te bereiken, laten ze de dingen dan maar gebeuren.
In dat opzicht kunnen christenen nog iets leren van de actiegroep die nu in Katwijk aan Zee actief is. Met een verwijzing naar het referendum in Ede roept hij iedereen, ook niet-Katwijkers, op een petitie te ondertekenen in een poging de koopzondag in te voeren. Ook al lijkt er sprake van een achterhoedegevecht, juist christenen zouden zich in de strijd om behoud van de rustdag moeten inspannen. Ze zijn dat op Bijbelse gronden verplicht. In de Tien Geboden heeft God gezegd: „Gedenkt de sabbatdag dat gij dien heiligt.” Dat is geen vrijblijvend advies, maar een gebod.
Daarbij past het niet dat zij zich, zoals de actiegroep in Katwijk, verlagen tot drammerigheid. Mensen die de Bijbel trouw willen blijven, doen er beter aan op een open en bewogen manier het gesprek aan te gaan met de voorstanders van zondagsopenstelling. Hen moet helder worden gemaakt waarom de koopzondag niet kan. Terecht roept de RMU daar vandaag toe op.
De winkeliers moeten ook merken dat openstelling op zondag niet alleen omzet, maar ook verlies oplevert. Dat zal blijken als christenen niet langer kopen bij zaken die Gods gebod met voeten treden. Zoals christenen geen aankopen horen te doen bij bedrijven die de wapenindustrie of kinderarbeid steunen en een eerlijke prijs willen betalen voor producten uit de derde wereld, zo dienen ze winkels te mijden die op zondag open zijn en ondernemers te steunen die op zondag hun zaak gesloten houden.
Drammerige acties passen christenen niet. Op één punt na. Juist in het achterhoedegevecht is het zaak een krachtig, aanhoudend gebed op te zenden tot God. Aandringen in het gebed omdat Gods eer en dag in het geding zijn, dat is nodig. De opmars van de koopzondag typeert de hoge versnelling van de secularisatie. Toen eind jaren zeventig er een abortuswet op stapel stond, waren er massale gebedssamenkomsten. Waarom toen wel en nu niet?
