Je kunt mij vinden in kookstudio’s van grote supermarkten. Op dit moment werk ik drie maanden lang, vijf dagen per week, bij de PLUS in Lopik. Daarnaast sta ik een vaste dag in een XL-winkel van Albert Heijn, meestal in Nijmegen-Dukenburg. Zes dagen in touw dus – als er werk is, maak je als zzp’er vaak extra uren om slappe tijden op te vangen.

Ik kook heel graag, en in zo’n winkel heb je contact met mensen. Het is onvoorstelbaar hoeveel klanten aan je vragen. Zo maakte ik met Kerst een lam klaar. „Hoe kan ik dit het beste bereiden”, vragen ze, en: „Wat voor groenten zal ik hierbij kiezen.” De enige manier om culinaire producten echt aan de man te brengen, is door ze te laten proeven.

Ik noem mijzelf ”verkoper met een lach en een traan”. Ik sta niet als een marktkoopman te schreeuwen; de kunst is om emoties van mensen aan te voelen en heel snel te peilen wat iemand wil. En het werkt hoor. Afgelopen zaterdag stond ik in Roermond haringsalade te maken, en behalve de salade zelf werden er ook 240 pakjes haring verkocht die dag.

De kunst is om te komen bovendrijven. Kijk, toen ik voor mezelf begon, moest ik de eerste 1,5 jaar ook dingen doen die ik minder vond. Gaandeweg is het belangrijk te kiezen waar je energie in steekt, bij mij is dat het culinaire demonstratiewerk geworden, wat dus aansluit bij mijn hobby: koken. Als je je best doet, val je vanzelf op; dan straal je iets uit. Nu weten opdrachtgevers me te vinden; ze zeggen: Henk, je doet het leuk, ze willen jou hebben.

Zelfstandig werken geeft vrijheid, maar soms ook zorg. Vorige zomer had ik niet de werkgarantie die ik op dit moment heb in Lopik. Als ze je dan opeens bellen en vragen: „Kun je twee weken in Purmerend invallen?” dan zie ik dat echt als een klein wondertje. Juist die afhankelijkheid maakt dat je dankbaarheid ervaart als jou weer wat werk gegund wordt.

Met contacten leggen en netwerken blijf je altijd bezig, als zzp’er; ook nu ik druk ben kijk ik rond, stuur ik links en rechts een mailtje, houd ik LinkedIn in de gaten. Je bent constant alert.

Als je voor jezelf werkt, loop je wel echt een stapje harder. Ik zie weleens werknemers die, als ze tot 18.00 uur moeten werken, om 17.45 uur vast wat voor zichzelf gaan doen. Als iedereen in loondienst zou doen waarvoor hij is aangenomen en de tijd van de baas helemaal aan werk zou besteden, zou de productiviteit met zeker 15 procent omhooggaan, daar ben ik van overtuigd.

Ik denk niet dat ik weer in loondienst zou gaan. Als demonstratiekok verdien ik netto 12,50 euro per uur, daarnaast krijg ik kilometer- en reistijdvergoeding. Rijk word ik hier niet van, maar het alternatief is niet best. Als ik dit niet zou doen, was ik in de WW terechtgekomen.

Dit werk maakt mij heel blij, en van telkens nieuwe uitdagingen word ik heel vrolijk.

Naam: Henk van den Brink (52)

Werkt als: demonstratiekok in supermarkten (onder andere)

Zzp’er sinds: 2012

Uitspraak: „De kunst is om te komen bovendrijven als je zzp’er bent. Onderscheid je van anderen.”

zomerserie Zzp’er

Ze werken op de zolder van hun huis, kruipen achter de laptop in een koffiebar of bouwen met andere zelfstandigen zonder personeel aan nieuwe panden. Zzp’ers. Hun aantal groeit hard in Nederland. Sommigen komen amper rond; anderen lijken rijk.