Glas-in-loodramen werden vroeger gemaakt voor kerken, gemeentehuizen en statige woningen. Woensdag de dag hangen bewoners losse elementen voor het raam als versiering of tegen inkijk.

Volgens Wilfried van Sark, zonne-energie-expert aan de Universiteit Utrecht, zijn dergelijke panelen uitstekend te gebruiken om elektriciteit op te wekken. „Het raam dat wij hebben gemaakt, zet ongeveer een half procent van het opgevangen zonlicht om in elektriciteit. Dat levert op een zonnige dag voldoende energie op voor het opladen van drie mobiele telefoons.”

Van Sark legt uit hoe dat werkt: „In de panelen zijn plastic platen verwerkt die zonlicht absorberen, concentreren en naar de rand afbuigen.” Langs de rand zijn smalle zonnecellen aangebracht die het zonlicht omzetten in elektriciteit. Een paneel bevat 100 zonnecellen van 15 centimeter lang en 0,5 centimeter breed. De aansluitingen zijn in het houten frame weggewerkt. „Het raam dat wij zo hebben gerealiseerd zet ongeveer een half procent van het opgevangen zonlicht om in elektriciteit.”

De oude glas-in-loodramen en de gekleurde vakjes zoals bekend van de schilderijen van Piet Mondriaan vormden voor Van Sark een inspiratiebron voor zijn moderne raam. In de ”Elektrische Mondriaan” verwerkte hij rood, roze, groen, geel en blauw plastic.

De gekleurde platen bieden een esthetisch alternatief voor de bekende blauwe of zwarte zonnepanelen. Hij ziet mogelijkheden voor toepassing op grote schaal in de gevels van kantoorgebouwen.