„Hij hield Nederland drie dagen in een wurggreep van onzekerheid”, betoogde de aanklager. „Het is de ultieme nachtmerrie van ouders dat iemand er met je kind vandoor gaat. Ouders zijn in grote ontreddering en onzekerheid gebracht. Ouders die voorheen hun kind met een gerust hart op eigen gelegenheid naar school lieten gaan, durfden dat plotseling niet meer.”

Ten Kate wees erop dat Lusanne lijdt aan de gevolgen van de kidnap. „Een paar dagen opgesloten zitten in een kofferbak is een zeer traumatische ervaring.” Het meisje is onder behandeling van een kinderpsycholoog en doet aan creatieve therapie. Ze durft niet goed meer alleen naar bed. Lusanne heeft van S. 5000 euro smartengeld geëist. Haar ouders eisten eenzelfde bedrag.

De officier omschreef de ontvoerder als een „doortrapt, gemeen en koelbloedig” man. Simon S. beraamde ruim van tevoren de ontvoering. Medio juni vorig jaar had hij al eens geprobeerd Lusanne te kidnappen. S. had het plan om via een advertentie in De Telegraaf afspraken te maken over de overhandiging van de 200.000 euro losgeld. Het geld -dat hij nooit heeft gekregen- wilde hij in een waterdichte kluis in de grond verstoppen. Van een kennis probeerde hij voorafgaand aan de ontvoering een caravan te regelen.

Bij de ontvoering in Oldeberkoop gebruikte S. een geleende Subaru, waarop hij valse kentekenplaten monteerde. Korte tijd later verwisselde hij de wagen in voor zijn eigen Nissan, waarmee hij naar Limburg reed. Tijdens de kidnap verdonkeremaande S. bewijsmateriaal. Zo dumpte hij zijn schoenen op een begraafplaats nabij Kerkrade.

Het Pieter Baan Centrum (PBC) acht Simon S. verminderd toerekeningsvatbaar. De man zou mede tot zijn plannen zijn gekomen, omdat hij zich na een hartoperatie een jaar geleden een mislukte man voelde, die zijn eigen boontjes niet meer kon doppen. Met de ontvoering zou hij een daad hebben willen stellen. Ook de behoefte aan geld speelde een rol. Simon S. is een „Einzelgänger” die theatrale trekjes vertoont. Voorheen zette S. allerlei activiteiten op touw. Hij handelde in Perzische tapijten, auto’s en bloemen, maar was ook actief als alternatief genezer, tot in het buitenland toe.

Aanklager Ten Kate had forse kritiek op de bevindingen van het PBC. Volgens de officier is het instituut te veel blindgevaren op het verhaal van de ontvoerder zelf. De man zou zichzelf in een slachtofferrol manoeuvreren. De lezing van het PBC dat de man een „geschonden imago” zou hebben, noemde de aanklager „gekunsteld.”

Advocaat mr. T. van de Goot vindt de eis van acht jaar cel veel te hoog. Hij riep de rechtbank op zich niet door emoties en de vele publiciteit rond de zaak te laten leiden. De raadsman hekelde het feit dat zijn cliënt in de media in verband is gebracht met eventuele seksuele delicten en dat het huis van S. op foto’s in de pers was te zien. Doorn in zijn oog was ook de foto in de Leeuwarder Courant donderdagochtend, waarop de verdachte vanaf de zijkant was te zien. Ook de rechtbank in Leeuwarden toonde zich donderdag zeer ontstemd over de publicatie van de foto. De Leeuwarder Courant mag een halfjaar lang geen foto’s meer maken in de rechtbank in Leeuwarden.