„Maar gij, ga henen tot het einde, want gij zult rusten, en zult opstaan in uw lot, in het einde der dagen.”

Wanneer het profetisch woord „de dood is verslonden tot overwinning” zijn vervulling krijgt, zullen ook hun lichamen uit de doden opstaan, om hun lot of deel te ontvangen in het einde van de dagen. Wanneer dit einde van de dagen en dat opstaan tot zijn lot zullen plaatshebben, daarvan weet niemand van de stervelingen de dag of het uur. Maar dit weten wij: dat God dat einde op een bepaalde dag gesteld heeft. Dan zal Hij de gehele aardbodem rechtvaardig oordelen. Dan zal eenieder wegdragen hetgeen in het lichaam is geschied, naar dat hij gedaan heeft, hetzij goed, hetzij kwaad.

De apostelen zijn immers als aanschouwers van Christus’ majesteit geen kunstelijk verdichte fabelen nagevolgd, als zij ons bekendgemaakt hebben de kracht en toekomst van onze Heere Jezus Christus. Op die laatste van alle dagen zal ieder mens voor zichzelf rekenschap moeten geven aan Hem, Die van God verordineerd is tot een rechter van levenden en doden (Handelingen 10:42). Deze zal komen van de hemel met een geroep, met de stem van de aartsengel en met de bazuin Gods, omgeven met eerbiedwekkende tekenen van Zijn majesteit.

Aalt Gerritsz. van Dijkhuizen, predikant te Ouddorp

(”De wachter op Sions muren”, 1855)