Over de levensstijl van Francis en Tom zijn twee documentaires gemaakt: Rauw (2008) en Rauwer (2012). Moeder en zoon eten alleen maar rauw en niet-verwarmd voedsel. Een gezonde manier van leven volgens moeder, vanwege alle E-nummers en andere kunstmatige toevoegingen die in ons eten zitten.

Jeugdzorg dacht daar destijds echter anders over en onderzocht of de jongen uit huis geplaatst kon worden. „We hebben meerdere keren voor de rechter moeten verschijnen. Ik zou Tom mishandelen en ik mocht hem niet thuis onderwijs geven. Maar van mishandeling was geen sprake en door een speciale constructie met zijn school kan hij nu thuis onderwijs volgen”, zo blikt Kenter terug. „Een van de rechters was vegetariër, dat was mooi meegenomen.”

Tom is inmiddels achttien jaar, van een groeiachterstand is geen sprake meer en hij doet volgend jaar eindexamen op de havo. „Tom gaat mee naar mijn lezing en zal ook vragen van het publiek beantwoorden. Hij eet nog steeds rauw, bewust.”

Ondanks de enorme kritiek die Kenter over zich heen kreeg, heeft ze geen spijt van haar overtuiging rauw te eten, die overtuiging aan haar kind op te leggen en de publiciteit die ze zelf heeft opgezocht en nu weer doet. „Wij zijn pioniers geweest. Misschien heb ik Tom geïndoctrineerd, hoewel ik niet van dat woord hou. Maar doen ouders dat niet allemaal? We leggen allemaal onze kinderen onze eigen overtuiging of geloof op, omdat we het beste met ze voorhebben.”

Kenters oudste zoon is 24 jaar en heeft de rauwe levensstijl de rug toegekeerd. „Natuurlijk maak ik me zorgen over hem en zijn gezondheid. Maar ik vind een goede relatie met hem belangrijker dus ik accepteer het.”

Ze moet nadenken over de vraag of ze gematigder is geworden. „Ik denk het wel. Dertien jaar geleden at bijna niemand rauw. Het was totaal onbekend. Ik moest me constant verdedigen tegen de kritische en veroordelende buitenwereld. Daardoor werd ik steeds feller. Nu is het een stuk bekender en normaler. En er is veel meer aandacht voor ongezonde voeding en de negatieve gevolgen ervan, zoals diabetes en obesitas.”

Kenter sluit een derde en afsluitende documentaire over het leven van haar en Tom niet uit. „Wie weet, over een paar jaar.”