Ellende noch verdrukking, honger noch gevaar kan ons scheiden van de liefde van Christus. Mensen mogen ons verlaten, maar Christus verlaat ons niet. Ofschoon vader of moeder u kunnen verlaten, de Heere zal u aannemen. De dood mag man en vrouw scheiden hoewel ze elkaar tevoren nog zo liefhadden, maar van Christus scheiden kan niet.Hijzelf zal komen en u halen en uw ziel leiden in de bruidskamer, om daar met Hem te zijn in alle eeuwigheid. Hij zal geen stofje van uw gezegend lichaam verliezen. Dan zult u uw hoofd met blijdschap opheffen en zeggen: Daar komt mijn Man om mij te vertroosten en mij te bekronen met vreugde, terwijl ik bij Hem mag wonen. O, wat zal dat een gezegende dag voor u zijn. En als het oordeel gedaan is, zult u met uw Liefste gaan van de lucht tot de hemel met een vrolijk gejuich en leven in Zijn liefde met allerdierbaarste omhelzingen.

Dat zal Hij doen voor u, die zo arm en ellendig bent in uw eigen ogen. Indien wij ooit gemeenschap met Christus verwachten om al het geestelijke werk te doen door de machtige kracht, het leven en de Geest van Christus, dan moet alles door Hem en tot Hem zijn. Want alle levende mensen in zichzelf aangemerkt, hebben alle macht verloren om enig goed te doen. Daar is niemand die goed doet, ook niet een.

Wilhemus à Brakel, predikant te Rotterdam (De ware Christen of oprechte gelovige, 1715)