Het woord cryptisch betekent: verborgen of heimelijk. Luthers vriend Melanchton kreeg ooit de beschuldiging naar z’n hoofd dat hij een cryptocalvinist was. Iemand die in het verborgen sympathie koesterde voor de geloofsleer van de Geneefse reformator. Een eeuw later, in 1639, verscheen er een boek tegen cryptopapisme in sommiger theologie.Er bestaat inmiddels een nieuwe uitvinding. D66-kamerlid Bakker nam een paar dagen geleden niet alleen het woord cryptocommunisme in de mond, maar ook het begrip cryptochristelijk. In één adem. Alsof mensen die zich begeven op het pad van de navolging van Christus iets te verbergen hebben. Wie dat meent, toont weinig te weten van het christelijk geloof.

Waarom laat het D66-kamerlid zich tot zulke rare woorden verleiden? Het kabinet komt met een actieplan om de keuring van films en video’s te verbeteren. Dat is een goede toezegging. Ze heeft te maken met algemeen fatsoen en met menselijke waardigheid. Met de weigering zich te verlagen tot een Untermensch.

De belofte van de staatssecretaris Van der Laan spoort ook enigermate met de gelukkige aandacht in het kabinet-Balkenende voor een herbezinning op waarden en normen. De premier nam vorige week niet voor niets een website van het kabinet in gebruik die daarmee te maken heeft. Er is gelukkig sprake van discussie. De uitkomst blijft vaag.

In elk geval zouden de christelijke fracties en de kleine linkse partijen graag zien dat de overheid verder gaat. Door uitzendingen te verbieden als uit de programma-aankondiging blijkt dat films met veel geweld en seks voor 22.00 uur worden uitgezonden. Dat idee nu van vooraf ingrijpen, roept de toorn van Bakker op.

Vooraf ingrijpen doet Bakker vrezen voor „cryptocommunistische en cryptochristelijke agenda’s.” Zo’n voorstel krijgt trouwens niet eens een meerderheid in de Tweede Kamer.

Bakker moest wijzer wezen. Juist de ter sprake zijnde films -met geweld en seks- prikkelen de menselijke zintuigen. Dat zorgt voor onrust binnen de sociale verbanden waarin Nederlanders functioneren. In plaatselijke gemeenschappen groeien de diversiteit aan meningen en de polarisatie. Het besef van gemeenschappelijke normen en waarden neemt af. En dat leidt naar het teloorgaan van elke menselijke cultuur.

Deze, niet specifiek christelijke argumenten zouden voor het D66-kamerlid reden kunnen vormen tot nadenken. Wie onrust stookt binnen de samenleving moet erop rekenen dat er straks nog meer geld op tafel dient te komen voor de exploitatie van gevangenissen. De roep om orde en politie neemt toe. De begrotingstekorten stijgen. Het door de christelijke en de kleine linkse fracties gevraagde vooraf ingrijpen, zou aan strikte regels gebonden moeten zijn. Maar het idee is zeker het overwegen waard. Wie dat ontkent handelt onverstandig.

Er zit iets akeligs in de beschuldiging: cryptochristelijk. Dat woord plakt een gemeen etiket op mensen die in het dagelijks bestaan hun Zaligmaker willen volgen in het uitdragen van Zijn goede levensbeginsel. Het woord doet denken aan achterkamertjespolitiek, gekonkel. Om je zin te krijgen tegen alle democratische regels en afspraken in. Volstrekt ten onrechte. Het lijkt erop dat Bakker niets wil hebben van het ’enge’ denken van christenen. Wie hen op één lijn plaats met cryptocommunisten, doet het democratisch beginsel en de historie tekort.

Ieder mag weten dat christenen met hun nadruk op normen en waarden het welzijn van het hele volk beogen. Het is in de Nederlandse samenleving gelukkig nog altijd een goed recht om kenbaar te maken dat het zich conformeren aan Gods liefdewet heilzaam is voor iedereen. Ook voor Bakker. Wie zou dat willen verbergen?