Is het wel leven de weg om wel te sterven? Is het wel sterven een doorgang tot de heerlijkheid? En als dat zo is, zou het dan wel een voldoende antwoord aan God zijn om Hem te zeggen: Wij hebben gehoord de levenswijze die U afgebakend hebt om wel te sterven. Wij kunnen ons echter daarin niet vinden. Wij kunnen daarin niet wandelen, omdat deze zo ongemakkelijk is en zo nauw?Geliefden, indien dit nu Gods wil is, waarom wijst u die dan zo van de hand? Of wilt u een andere weg dan God voor u heeft bestemd? Ik zal u ook een vraag stellen: Is de poort niet eng en de weg niet nauw die tot de hemel en het eeuwige leven leidt? Wilt u daarom door zo’n poort en langs zo’n weg niet naar de hemel gaan? Is die weg van wel te leven en wel in de Heere te sterven, de weg naar de hemel en mag die weg dan niet ongemakkelijk zijn? Laat ik deze mensen dan ook nog eens zeggen dat die weg alleen moeilijk en ongemakkelijk is voor de verdorven aard van de mens, voor zijn hoogmoedig hart, dat het niet kan dulden dat het gestoord wordt in zijn vermaak en vleselijke gerustheid.

Maar voor die mensen die lust hebben om in deze weg te wandelen, zijn alle plichten mogelijk en alle zwarigheden door Gods genade overkomelijk. Ja, die weg en dat pad zijn voor deze mensen van het begin tot het einde toe ten hoogste blijmoedig.

Jacobus Durham, predikant te Glasgow (De zaligheid der doden die in de Heere sterven, 1735)