Toen de inwoners van de eerste wereld hun weg verdorven hadden, spaarde de Heere hen nog enige tijd in Zijn lankmoedigheid. Ja, de Heere zond Noach, de prediker der gerechtigheid. Die verkondigde hen tot hun behoud, door Zijn Geest en in Zijn naam, de weg van de gerechtigheid en van het geloof.Maar toen alles tevergeefs was en zij voortgingen in hun zondige daden brak eindelijk de tijd van de goddelijke wraakoefening aan. De Heere gaf Noach bevel een ark te timmeren en met de zijnen erin te gaan. Daarna overstroomden de wateren de aarde, waardoor alle goddeloze en boze mensen versmoorden. Daarentegen, alles wat met Noach in de ark was, bleef in leven.

Dit alles is een schilderij van geestelijke zaken. De ark verbeeldde Christus als enige middel tot behoud. „Die man zal zijn … als een schuilplaats tegen de vloed”, Jesaja 32:2. Het ingaan van Noach met de zijnen in de ark en hun behoud, geeft te kennen het geloof in Jezus waardoor men op het nauwst met Hem verenigd en in Hem gezaligd wordt. „Die in de Zoon gelooft, die heeft het eeuwige leven”, Johannes 3:36.

Het derde teken is het blijven van de goddelozen buiten de ark. Zij komen om in de watervloed, omdat ze weigerden in Hem te geloven, „…maar die de Zoon ongehoorzaam is (…) de toorn Gods blijft op hem”, Johannes 3:36.

Eduard Meiners, predikant te Emden (Christus alles en in allen, 1738)