COGG-conferentie: Deel viooltjes uit aan bewoners rond kerk
PUTTEN. Reformatorische jongeren zijn over het algemeen geen voorbeeld van vreemdelingschap, meent dr. W. Fieret. „De rol van de Bijbel is veelal beperkt tot de zondag.”
De voormalige lector identiteit van het Hoornbeeck College was donderdag een van de sprekers tijdens de jaarlijkse conferentie van het Contactorgaan Gereformeerde Gezindte (COGG) in Putten. Het thema van de bijeenkomst in De Aker was: ”Een christen als vreemdeling in de 21e eeuw”.
In zijn lezing geeft Fieret een aantal voorbeelden van beïnvloeding van reformatorische jongeren door de tijdgeest. De rol van de Bijbel is bij deze jongeren dikwijls beperkt tot de zondag. Leerlingen van een klas 16- en 17-jarigen van het Hoornbeeck College konden er bijvoorbeeld begrip voor opbrengen voor een zwaar depressief persoon die „uit het leven stapt.” Toen de leraar vroeg wat de Bijbel hierover zegt, kwamen ze tot andere gedachten. Fieret: „Bij een groot deel van hen was de Bijbel bij die vraag niet in beeld.”
Een andere voorbeeld gaat over een vwo-leerlinge die tijdens een gesprek aangaf diep overtuigd te zijn van haar zonden en veel te hebben aan de preken die ze hoort. Later vertelde ze dat ze bijna elke dag keek naar de soapserie ”Goede tijden, slechte tijden”. Ze ervoer geen spanning. „Nee, je doet gewoon het een en het ander.”
Volgens Fieret vormen de ”schakelaars” verreweg de grootste groep binnen de reformatorische jongerenwereld. Hij vindt het belangrijk dat ouderen de leefwereld van de jeugd kennen en dat ze zich realiseren dat jongeren anders zijn dan zijzelf. Verder wijst hij op het belang van Bijbelonderzoek, het geven van het goede voorbeeld, en de waarde van toerusting en vorming. „De opvoeding is echter niet maakbaar, maar afhankelijk van de zegen van de Heere”, zo waarschuwt hij.
Tussen de mensen leven
Prof. dr. G. C. den Hertog, hoogleraar aan de Theologische Universiteit Apeldoorn, wijst op Abraham als een Bijbelse persoon die wist wat vreemdelingschap is. Bij Izaäk, een generatie later, ziet hij soms „een onthutsend ander beeld. Als we horen wat voor zegen hij aan Jakob en later aan Ezau meegeeft, dan klinkt daar nog maar weinig in door van wat de Heere tot Abraham heeft gezegd.”
De Apeldoornse hoogleraar stelt dat vreemdelingschap iets anders is dan het leiden van een dubbelleven en het zijn van een burger van twee werelden. „Een burger van Gods Koninkrijk past zich niet aan aan het denk- en leefpatroon van deze wereld, maar zoekt naar een complete metamorfose door de vernieuwing van het denken.”
Oud-legerpredikant dr. J. van Eck (PKN) ziet in de brief aan Diognetus uit de tweede eeuw „een machtig voorbeeld van christelijk zelfbewustzijn. Men weet waarvoor men in de wereld is. En als deze christenen kritisch op de wereld ingaan, is het enkel om haar leven te geven en leven in haar midden te zijn: christenen die zich de ziel van de wereld weten.”
De predikant geeft een voorbeeld uit zijn eigen leven. Hij woont in Ede in een flat met een multicultureel publiek. Regelmatig heeft hij korte gesprekken met medebewoners in het trappenhuis. Daardoor weten anderen dat hij predikant is. Toen er iemand van de flat sprong, kreeg hij op één dag zeven gesprekken met mensen die hij helemaal niet kende: ouderen, jongeren en een moslimvrouw met een hoofddoekje. Allemaal wilden ze hun verhaal kwijt bij iemand van wie ze verwachtten dat hij er wat mee kon. „Misschien moeten we die dingen doen die ons te doen staan en gewoon tussen de mensen leven”, aldus dr. Van Eck.
Borrel
Evangelist J. M. ten Brinke van de christelijke gereformeerde zendingsgemeente Hoop voor Noord in Amsterdam brengt in een gepassioneerd betoog een aantal persoonlijke zaken naar voren. Hij stelt voor om als teken van vreemdelingschap niet alleen dingen niet te doen, maar juist ook dingen wél te doen. Hij noemt diverse voorbeelden: een borrel geven voor de straat als je gaat verhuizen, geboortekaartjes aan de buurt sturen met daarop aangekondigd het moment van de doop, een Bijbel cadeau geven aan een vertrekkende collega, of viooltjes uitdelen aan buurtbewoners vanwege parkeeroverlast bij de kerk.
Ten Brinke: „Ieder die ervaren heeft wat het betekent om met Christus verbonden te zijn, om een vergevende God te hebben Die in Jezus één werd met ons mensen, weet ook wat voor vreugde het oplevert om anderen van dat goede nieuws deelgenoot te maken.”