De bewoners van de vijftien boerenhuizen weten niet wat ze overkomt. De toegestroomde media gooien met hun wagenpark het dagelijks keurig geharkte grind van enkele boerderijen aan de rand van het gehucht volledig door elkaar. En daarmee ook de dagelijkse routine die het dorpje zijn houvast verleent.

Intussen gonst het al dagen van de geruchten in het kleine Aasterberg en het naburige Echt. Lange tijd werd rondverteld dat de doden in de Geleenbeek de daders zouden zijn van de moord op twee 18-jarige meisjes uit Echt, ruim dertien jaar geleden. Dorpsbewoners wisten te vertellen dat de twee daders van deze moord sinds januari op vrije voeten waren en nu zelf het slachtoffer zouden zijn geworden van een afrekening. Alleen, wie zou dan die derde dode zijn? Die had er toevallig bij gestaan, wist de door Echt als een lopend vuurtje verspreide mare.

Toen het om drie dode Hells Angels bleek te gaan, sloeg de onverschilligheid toe. „Laten die zich onderling maar flink uitroeien, dat tuig”, houden de Aasterbergers elkaar voor. Een van de bewoners, die absoluut niet met naam genoemd wil worden („Die makkers maken me anders koud”) zei pasgeleden midden in de nacht een serie knallen gehoord te hebben. „Net als bij vuurwerk, maar nieuwjaar was allang voorbij.”

De ruige getatoeëerde mannen van de Angels Place in het Zuid-Limburgse Oirsbeek tonen zich uiterst vijandig tegen de enkele persmuskiet die het waagt zich voor hun clubhuis te vertonen. Zaterdagavond straalden vier Hells Angels voor de poort van het gebouw, gewapend met blikjes bier, vooral machtsvertoon uit. Ze maakten er geen geheim van wat ze met journalisten zouden doen als die niet snel maakten dat ze wegkwamen.

En nee, ze gaven geen commentaar op het plotselinge verlies van hun drie kameraden. „Afnokken”, ofwel „maak dat je wegkomt”, was hun commentaar. Hells Angels regelen hun zaken onderling en lossen hun problemen zelf op. Daar heeft niemand wat mee te maken, bleek uit hun houding.