„Gebruikgemaakt van netwerk”

Annet Wittingen (22), derdejaarsstudent cognitieve psychologie aan de Universiteit Utrecht, betaalt 250 euro voor een tweekamerappartement van 12 vierkante meter.

„Ik bewoon een tweekamerappartement op vijf minuten afstand van het centrum. Op tien minuten fietsen liggen Utrecht Centraal en Utrecht Overvecht.

In het eerste jaar van mijn studie was ik nog niet echt op zoek naar een kamer. Ik reisde dagelijks van mijn ouderlijk huis in Nunspeet naar Utrecht, elke dag drie uur. Dat was goed te doen.

Toen ik van een vriendin –die op een studentenvereniging zat– hoorde dat iemand een huisgenoot zocht, heb ik gereageerd. Ik vond het een prachtlocatie en met de toenmalige bewoonster klikte het gelijk. Anderhalf uur na de kennismaking hoorde ik al dat ik bij haar mocht komen wonen. Dat was zo abrupt dat ik er eigenlijk van schrok. In feite heb ik zelf nooit naar een kamer gezocht. Ik heb alleen gebruikgemaakt van mijn netwerk.

Ik kan de kamer prima betalen van mijn studiefinanciering en mijn bijbaan als oproepkracht op het secretariaat van de universiteit. Daarvan kan ik zelfs sparen.

Ik mag hier blijven wonen zolang ik wil. Helaas is mijn huisgenote pas vertrokken. Mijn nieuwe huisgenote is niet christelijk. Het gezamenlijk bidden en Bijbellezen mis ik daardoor wel.”

„Huurbedrag neem ik voor lief”

Marieke Schouten (21), derdejaarsstudent godsdienst pastoraal werk aan Christelijke Hogeschool Ede, betaalt 445 euro voor een kamer van 17 vierkante meter in Amsterdam.

„Door mijn stage woon ik dit schooljaar in Amsterdam. Ik ben terechtgekomen in de christelijke leefgemeenschap Good Luck, die in september is opgericht door prof. Roel Kuiper en zijn vrouw. Het initiatief is bedoeld voor christelijke studenten die tijdelijk woonruimte nodig hebben in Amsterdam.

Ik maak deel uit van een gemêleerd gezelschap. Er zitten ook mensen tussen met een buitenlandse achtergrond die tijdelijk in Nederland verblijven. We spreken onderling gewoon Nederlands, maar soms moet er aan tafel wat worden getolkt. Daar moest ik in het begin erg aan wennen.

Ik moet elke maand behoorlijk kromliggen om de maandelijkse kamerhuur van 445 euro te kunnen betalen. Mijn studiebeurs is wat omlaaggegaan. Om rond te komen heb ik mijn bijbaan –als zaterdaghulp in een slagerij– en een kleine lening echt nodig. Ik heb echter geen reden om iets anders te zoeken. Ik ervaar het als een bijzondere kans om hier een tijdje te wonen en neem het huurbedrag maar even voor lief. Over twee maanden is mijn stage voorbij. Dan hoop ik weer terug te gaan naar Ede.”