Onderzoekers en vertegenwoordigers van het visserijbedrijfsleven uit verschillende Europese landen waren naar Brussel afgereisd om de parlementariërs te vertellen hoe het staat met de ontwikkeling van selectiever vissen: alleen de gewenste vis vangen. Dat is belangrijker dan ooit, omdat Europa wil dat alle gevangen vis aan land wordt gebracht. Deze verplichting wordt tussen begin dit jaar en 2019 stapsgewijs ingevoerd.

Visser probeerde met een voorbeeld duidelijk te maken voor welke praktische problemen Nederlandse platvisvissers staan. „Tong is zo flexibel als vloeipapier, schol zo stug als karton. Maar intussen moeten we wel een net ontwikkelen dat de tong vasthoudt en de schol laat ontsnappen.”

De vissersvoorman stond slechts kort stil bij de pulsvisserij, ook wel elektrisch vissen genoemd. Meer dan tachtig Nederlandse kotters passen deze innovatieve techniek toe, met speciale ontheffing van Brussel. Pulsvisserij bespaart brandstof en levert minder bijvangst (ongewenste soorten) op, maar vanuit andere landen wordt er met argusogen naar gekeken. „Reden voor ons om het niet op de spits te drijven.”

Onder de inbreng uit andere landen trok vooral die van de Duitse onderzoeker Christopher Zimmermann de aandacht van Visser. „Zijn instituut, dat zich met de visserij in de Oostzee bezighoudt, heeft interessante nieuwe technieken ontwikkeld om vis die eenmaal een net is binnengezwommen een ontsnappingsmogelijkheid te geven. Daar gaan we zeker contact mee opnemen.”

De hoorzitting werd gehouden op initiatief van de Nederlandse Europarlementariër Van Dalen (ChristenUnie-SGP). Hij kijkt positief op de zitting terug. „De parlementariërs lieten zich vooral informeren en stelden duidelijke vragen. Een Noord-Ierse zei terecht dat het vreemd is als Europa een hoge selectiviteit eist en tegelijk oplossingen nauwelijks toelaat”, laat hij via zijn woordvoerder weten.