Christenvervolging duikt in steeds meer landen op, zegt Baelde. „De toename van christenvervolging wereldwijd brengt voor SDOK een groei in haar werkzaamheden met zich mee. Dat heeft het takenpakket van de directeur dermate verzwaard en uitgebreid dat ik maanden geleden zelf heb aangekaart dat bezinning hierop nodig is. De keuze om de directeursfunctie ter beschikking te stellen is mijn eigen keuze. Daarbij komt ook nog: ik ben 40 jaar. Mijn vrouw en ik mogen vier kinderen hebben, in de leeftijd tussen de één en acht jaar. De combinatie van mijn verantwoordelijkheid binnen het gezin en de zwaarte van de huidige directeursfunctie maakt dat het goed is om nieuwe wegen in te slaan.”

De mogelijkheden voor SDOK binnen Nederland nemen toe, maar dat geldt ook voor het werk buiten Nederland. „Het aantal internationale partners en het aantal projecten waarmee we bezig zijn, groeien. Daar wil-
len we bij zijn, daar willen we 
visie op ontwikkelen, voldoende 
capaciteit creëren om in te 
spelen op de actualiteit van 
onze missie. SDOK heeft daarom 
besloten om de internationale 
component uit de huidige direc-
teursfunctie onder te brengen 
in een nieuwe functie. Daar 
wil ik me op gaan concentreren.”

Bijna tien jaar was Baelde directeur van SDOK. „Tien jaar is een goed moment om de zaken eens te evalueren. Als je dat na tien jaar niet doet, kun je tot aan je pensioen blijven zitten waar je zit, maar dat is voor een stichting als SDOK, waar veel ontwikkelingen bij elkaar komen, in mijn beleving onverstandig. Voor de directiefunctie is het een goed moment dat er op deze post een nieuwe persoon met nieuwe visie en nieuwe energie beschikbaar komt. Deze verandering is voor mij als persoon goed, maar ook voor de organisatie. Het houdt ons scherp.”

U was onlangs in Pakistan, waar u slachtoffers van de recente bomaanslagen heeft ontmoet. Hoe was het?

„Wat je van zulke reizen het meest bijblijft, zijn de persoonlijke ontmoetingen. Een vader vertelde me over zijn zoon, die de wacht had gehouden bij de kerk waarin de gemeente bijeen was. Die jongen greep de terrorist vast die met een bomgordel de kerk wilde binnendringen, liet hierbij zelf het leven maar voorkwam dat er nog veel meer slachtoffers vielen. De wereld van pijn die achter het verhaal van zo’n vader schuilgaat, is enorm.

Ik ontmoette ook de jonge kinderen van een christelijk echtpaar dat vorig jaar november vermoord werd door een woedende menigte. Aangrijpend. Er is veel verdriet, maar ook heel veel verbondenheid in het geloof in Jezus Christus. Dat is de essentie van ons werk. Je wilt verbindingen leggen tussen de christenen daar en de christenen hier. Je probeert naast hen te gaan staan, hen te steunen, praktisch gezien, maar ook in de gebeden.”

Christenvervolging wereldwijd neemt toe?

„Er zijn gebieden waar de vervolging afneemt. Tegelijk zien we in andere gebieden een toename van de intensiteit van vervolging. Wat helder is, is dat de snelheid waarmee de dingen zich ontwikkelen, toeneemt. Dat komt mede door de groei van de radicale islam. Ook is christenvervolging veel zichtbaarder geworden.”

Christenen in het vrije Westen hebben meer oog gekregen voor het lot van vervolgde christenen, constateert Baelde. „De bewustwording is toegenomen. In eigen land hebben we te maken met secularisatie. De kloof tussen christenen en niet-christenen wordt steeds groter. Het discipelschap en vreemdelingschap worden door grote delen van de maatschappij al minder begrepen en geaccepteerd. Dat brengt met zich mee dat wij ons hier wellicht eerder dan vroeger associëren met het lot van de vervolgde kerk.”