Tijdens de Tweede Wereldoorlog werden grote delen van de residentie gesloopt voor de aanleg van de verdedigingslinie die een invasie vanuit Engeland moest stoppen. De Duitsers joegen 135.000 Hagenezen uit hun huizen, om die te slopen en vervolgens een tankgracht aan te leggen.

Stichting Bewonersoverleg Duinoord, het Haags Historisch Museum en het Museon hebben een wandelroute uitgestippeld die de kilometerslange tankgracht volgt van Madurodam tot de Bloemenbuurt. Langs de route staan zeventien informatiepanelen.

Het eerste staat bij de Ver Huell­bank, genoemd naar jonkheer en raadslid H. A. C. Ver Huell. In het ontluikende groen van het park naast Madurodam is het bijna niet voor te stellen dat hier ooit grimmige verdedigingswerken stonden. Iets verderop, aan de Hogeweg, staat villa Sandhaghe. Dit was het hoofdkwartier van de Duitse officier Rudolf Petersen, die de zogeheten snelboten de Noordzee op stuurde. Die moesten zo veel mogelijk geallieerde schepen torpederen.

De route kronkelt naar de drukke doorgaande weg, de Johan de Wittlaan. De wandelaar loopt tussen de gebouwen van het Joegoslaviëtribunaal, Europol en de Organisatie voor het Verbod op Chemische Wapens door naar de Eisenhowerlaan. „U kijkt hier tegen een tankmuur aan”, meldt de routekaart. In de praktijk is er echter geen muur te zien. Op het informatiebord staat dat in de open ruimte waar nu trams rijden, vroeger een tankmuur stond.

Het mooie van de route is dat rustige en drukke gebieden elkaar afwisselen. Van de oorlog zelf is niets te ontdekken, maar de informatieborden bewijzen hun nut als het gaat om het interpreteren van de omgeving, zoals bij de Marana­thakerk aan de 2e Sweelinckstraat. Het gebouw werd in de oorlog gesloopt. Zwitserse protestantse kerken schonken in 1949 voor de nieuwe kerk een complete houten dakconstructie aan de Haagse hervormde gemeente.

Behalve de route werd vandaag een tentoonstelling over de Atlantikwall geopend in het Museon.

www.atlantikwalldenhaag.nl

www.museon.nl/wandelroute