Nietsvermoedend reed Jan Hens uit Wuustwezel op woensdag 11 maart met zijn ijswagen door de straten van Kruiningen. Totdat een voorbijganger hem erop wees dat het misschien beter was als hij zijn verkoopactiviteiten staakte. Het was namelijk biddag. De ijscoman sloeg het ongevraagde advies niet in de wind. Sterker: hij verliet niet alleen direct het dorp om terug te rijden naar België, maar bood de inwoners van Kruiningen later in een advertentie in een huis-aan-huisblad ook nog zijn welgemeende excuses aan. Hij had in de veronderstelling verkeerd dat het een gewone woensdag was.

Terugkijkend vindt Hens nog steeds dat hij de juiste beslissing heeft genomen. In zijn omgeving hoort hij mensen zeggen: „Jan, die excuses, waren die niet wat overdreven?” Maar hij staat –„gewoon uit respect”– nog volledig achter zijn spijtbetuiging, laat de 54-jarige Belg desgevraagd weten. „En het zou toch wat vreemd zijn als ik mijn excuses ging aanbieden voor het feit dat ik mijn excuses heb aangeboden.”

Hens wist dat er in Kruiningen meerdere kerkgenootschappen zijn. „Toen ik er vorig jaar met mijn ijsverkoop begon, had iemand uit het dorp, die daar overigens niet was geboren, al gezegd dat ik beter niet op zondag kon komen. Maar van biddag had ik nog nooit gehoord. Inmiddels heb ik begrepen dat er ook een dankdag is. Het is hier een heel andere samenleving, ook al ligt Kruiningen op zo’n halfuur rijden van mijn woonplaats.” Wuustwezel ligt tegen de Nederlandse grens, tussen Antwerpen en Breda.

Hens ziet verschillen tussen Nederland en België: „Bij ons in België heb je één hoofdkerk en is bijvoorbeeld Hemelvaartsdag een topdag voor ijsverkopers, omdat iedereen dan naar buiten gaat en van alles onderneemt. In Krui­ningen blijft men op zo’n dag thuis of gaat naar de kerk. In België komt er bijna niemand meer in de kerk.”

Hens heeft van boosheid of agressie niets bespeurd op die 
11e maart in Kruiningen. Hij is ook niet geschrokken, benadrukt de Belg. „Iemand op straat zei alleen: „Als ik jou was, zou ik stoppen met de verkoop. Op een dag als deze verkoop je hier toch bijna niks, want de gelovige mensen vinden het niet leuk dat er nu een ijscoman rondrijdt.” Ik heb toen het zekere voor het onzekere genomen en ben gestopt. Dat was rond 17.00 uur. Toen waren me trouwens wel al wat mensen opgevallen die netjes gekleed ergens naartoe wandelden. Ik herinner me nog dat ik dacht: Gaan die misschien naar een feest, of naar een begrafenis?”

Hens heeft een vergunning om ijs te venten in de hele gemeente Reimerswaal, waar Kruiningen onder valt. Alleen in Rilland komt hij niet, maar dat heeft te maken met een afspraak met een andere ijsventer. In Kruiningen blijft hij op gewone woensdagen graag komen. „Ik laat de inwoners in hun waarde en ik ben vriendelijk. Nog nooit heb ik me er een buiten­staander gevoeld. Ik denk dat ze mijn gebaar wel waarderen. Graag wil ik iedereen ijs verkopen, maar ik heb ook van huis uit meegekregen dat je ieders opvatting moet respecteren.”