Dit artikel verscheen op 27 maart in de speciale Puntkomma-bijlage Hart & Ziel. Een predikant, een schoolmaatschappelijk werkende en een psychiater reageren op vijf vragen. In dit artikel: vraag 5.

Veel expertise

Ds. H. Zweistra, hersteld hervormd predikant te Nederhemert:

„Soms wel. Dat zeg ik omdat er seculiere hulpverleners zijn die meer expertise in huis hebben dan sommige hulpverleners uit de eigen kring. Ook is er bij seculiere hulpverleners meer dan eens veel respect voor de culturele setting van de reformatorische gezindte.

Wil je als hulpverlener bij de ander echt binnen kunnen komen, dan is het een vereiste dat je de ander met respect behandelt. Wie dat niet doet, gooit alle deuren dicht. Aan de andere kant kan een seculiere hulpverlener ook blokkerend werken. Dan zit het vast op het feit dat hij geen inzicht heeft in hoe de gereformeerde gezindte in elkaar steekt. Wil hij vruchtbaar kunnen werken, dan moet hij zich verdiepen in het wortelstelsel waar de persoon die voor hem zit mee verbonden is.”

Maatwerk

Alberdien Polinder, schoolmaatschappelijk werkende bij het Driestar College in Gouda:

„Het is erg moedig om hulp te vragen als je dat nodig hebt. Of dat seculiere hulp moet zijn of christelijke hulp, kun je niet in z’n algemeenheid zeggen. Het hangt van de problematiek af en van wie je bent. Als je bijvoorbeeld een ADHD-onderzoek wilt laten doen, kun je heel goed bij een algemene ggz-instelling terecht. Voor identiteitsgevoelige zaken, zoals worstelen met de eigen identiteit of gezinsproblemen, kan ik me voorstellen dat iemand christelijke hulpverlening zoekt. En als ik denk aan de problematiek rond depressiviteit en pornografie; daarin spelen normen en waarden een belangrijke rol.

Maar we mogen ook praktisch denken. Als schoolmaatschappelijk werkende houd ik rekening met zaken zoals: kan een leerling er zelf naartoe en is de vorm van hulp financieel haalbaar?

Met name als de problematiek met zingeving te maken heeft, kan christelijke hulpverlening in beeld komen. Ik heb zelf jaren bij De Vluchtheuvel gewerkt, een instelling voor hulpverlening vanuit de Gereformeerde Gemeenten.”

Geloof weegt mee

Dr. Hans Meissner, psychiater bij ggz-instelling Dimence in Zwolle en Kampen:

„Goede hulpverlening is niet slecht. Goede seculiere hulpverlening evenmin. Zoals Kores een werktuig was in de hand van de Heere (Jesaja 45), kan ook seculiere hulpverlening dat zijn.

Seculiere psychische hulpverleners hebben vandaag de dag meer dan ooit tevoren voor ogen hoe zij geloof op een zinvolle manier kunnen laten meewegen in de diagnostiek of kunnen betrekken in de therapie.

Dat kan altijd nog scherper, waardoor identiteitsgebonden hulpverlening geen overbodige luxe is. De identiteit kan in zo’n geval helpen om een hulpverleningsrelatie effectiever te maken. Hoewel ook seculiere psychische hulpverlening zich in diagnostiek en therapie behoort te bedienen van geestelijke verzorging of pastoraat, blijft het zinvol om een eigen naam te geven aan het aandachtsgebied voor het verzamelen en vormen van kennis over psychiatrie en pastoraat. Waarbij het ook gaat om de samenhang en het onderscheid tussen die twee. Zelf heb ik in mijn proefschrift onderbouwd dat daarvoor de benaming ”pastorale psychiatrie” gebruikt kan worden.”