Ze hebben zojuist met elkaar de cursus ”Geestelijke leiding in de prediking” afgesloten. „Het zou mooi zijn als de cursus een vervolg kan krijgen”, vinden ze allen.

Het geven van geestelijke leiding in de prediking is voor prof. Baars een aangelegen punt. Bij zijn aantreden als hoogleraar ambtelijke vakken aan de TUA in 2005 hield hij een oratie over de predikkunde, waarbij hij zich op de homiletische inzichten van Calvijn oriënteerde. Het thema van zijn afscheidscollege, ruim een jaar geleden, was: ”Geestelijke leiding in de prediking”. De cursus is daar een vervolg op, zegt hij.

De cursus bood predikanten, theologisch studenten en voor­gangers verdieping van het inzicht in en de praxis van de geestelijke leiding in de prediking. Ruim 25 personen uit verschillende kerken namen eraan deel: voorgangers uit de Christelijke Gereformeerde Kerken, de Gereformeerde Gemeenten, de Hersteld Hervormd Kerk, de Protestantse Kerk in Nederland en de Gereformeerde Kerken vrijgemaakt. Het grootste deel van de vier cursusochtenden bestond uit een bespreking van preken uit het verleden. Die kwamen „uit de volle breedte van de gereformeerde gezindte,” aldus prof. Baars, die eraan toevoegt dat ook moeilijke thema’s langskwamen. Als voorbeeld noemt hij een preek van ds. P. Honkoop sr. over Jakob bij „de gedenkwaardige plaats” Pniël, „waar God de mens verlost en redt uit nood en dood.”

Tijdens de eerste cursusochtend in januari ging de emeritus hoogleraar dieper in op de inaugurele rede van de christelijke gereformeerde hoogleraar W. Kremer in 1954, waarin hij het trinitarische karakter van de preek centraal stelde. Het thema van de volgende bijeenkomst was onderscheidend preken. Op de derde cursus­ochtend kwam de bevinding in de prediking te sprake. Woensdagochtend stond de praktijk centraal en werden preken van enkele cursisten besproken.

Een vijftal van hen heeft aan 
het einde van de cursusmorgen even tijd voor een terugblik: ds. 
P. M. Breugem, hervormd emeritus predikant te Barneveld, ds. W. J. van den Brink, hersteld hervormd predikant te Elst/Scherpenzeel, drs. J. Mulder, vicaris van de hervormde gemeente van Nijkerkerveen, ds. J. van Rijswijk, predikant van de gereformeerde gemeente in Aalburg, en ds. J. R. Visser, vrijgemaakt gereformeerd predikant te Dronten-Noord.

Alle vijf hebben ze waardering voor de cursus. Ds. Visser noemt de bijeenkomsten „open en broederlijk.” Ds. Van Rijswijk heeft de sfeer tijdens de cursusochtenden als positief ervaren. „Men respecteerde elkaar en wist goed om te gaan met de kerkelijke verschillen. Er was ruimte voor vragen en afwijkende standpunten. Het is goed om elkaar te bevragen op theologische zienswijzen, ook al gaat het over aangelegen punten als de verbonden.”

Ds. Breugem heeft het als „fijn” ervaren om samen rondom het Woord bezig te zijn. Het puriteinse gedachtegoed dat uit de woorden van prof. Baars naar voren kwam, spreekt hem aan. Hij stelt dat er in de gereformeerde gezindte veel onderling onbegrip is over zaken als doop, avondmaal en de beloften van het Evangelie. „Hier, in deze sfeer, kon men naar elkaar luisteren en dichter tot elkaar komen.” Dat bevestigt ds. Visser. „Er bestaat een taalverschil in de verschillende kerken, waardoor we elkaar niet altijd begrijpen. Het helpt om met anderen door te praten en ook door te vragen, bijvoorbeeld over de betekenis van het woord ”belofte”. Daar was nu alle ruimte voor.”

Ds. Van den Brink geeft wel aan dat er te weinig sprake was van echte ontmoeting omdat daarvoor de tijd ontbrak. Hij vindt het geen luxe om te zoeken naar meer mogelijkheden van interkerkelijke ontmoeting.

Volgens drs. Mulder was er ruimte om met elkaar van gedachten te wisselen, waardoor er meer begrip voor elkaars standpunten is ontstaan. „Je hoeft het niet in alles met elkaar eens te zijn. In mijn kerk kom ik ook mensen met diverse opvattingen tegen.”

Klik hier voor de preek van ds. P. Honkoop sr.