W. had volgens het OM in de periode tussen 2003 en 2010 een seksuele relatie met de vrouw uit Amstelveen, een parkinsonpatiënte die hem consulteerde om de pijn van de ziekte te bestrijden. De cliënte, die bijna 35.000 euro schadevergoeding van hem vordert, ontwikkelde al snel een afhankelijkheidsgevoel. ,Hij had een soort macht. Ik voelde me sterk bij hem. Ik had hem nodig’, citeerde de voorzitter van de strafkamer uit een van haar verklaringen.

De paramedicus noemde dat ,onbegrijpelijk. Ik ben geen halve god’. Hij ontkende niet dat hij seks met de vrouw heeft gehad, ,maar niet voor, tijdens of na de behandeling’. Verhalen dat het initiatief van hem kwam verwees hij naar het rijk der fabelen. De vrouw daarentegen zei dat zij vaak een halfuur eerder op afspraken mocht komen. Voor de behandeling was er dan seks. In totaal spendeerde zij bijna 12.000 euro aan consulten.

In het strafbankje hield W. zijn rol donderdag zo klein mogelijk en probeerde hij tegenstrijdigheden in verklaringen uit de weg te gaan. Zelf zei hij goed te kunnen scheiden wat zich binnen en buiten de behandelkamer afspeelde. Maar als dat al zo is, aldus de aanklaagster, dan hoeft dat nog niet voor zijn patiënten te gelden. Zij wil daarom dat hij wordt behandeld.

Het OM legde de aanklacht van de vrouw tegen de paranormaal genezer aanvankelijk terzijde, maar moest na een klachtprocedure bij het gerechtshof alsnog vervolging instellen. W. is nog steeds actief als handoplegger. Hij heeft de inkomsten onder meer nodig om zijn woning te kunnen betalen. Zijn advocaat vroeg vrijspraak.

De uitspraak is 9 april.