Goede Vrijdag: Vrede op aarde
Het is misschien niet het meest cruciale moment, bijzonder is het wel. Terwijl Jezus gekweld wordt door zware pijnen, angsten, krampen en koorts, kijkt Hij naar mensen aan de voet van het kruis. Zelfs dan! „Vrouw, zie uw zoon.” „Zoon, zie uw moeder.” Een sterker bewijs is er niet: als Jezus zelfs op dit moment aan Zijn kinderen denkt, is er geen moment waarop Hij niet aan hen denkt. Ook aan hun dagelijkse zorgen: bij wie ze wonen, wie er voor hen zorgt.
„Vrouw, zie uw zoon.” „Zoon, zie uw moeder.” Zo ontstaat er een nieuw gezin. Nieuwe familiebetrekkingen. Het kruis verbindt levens. Levens die elkaar toevallig lijken te kruisen worden door het kruis aaneengesmeed. Wie als christen het voorrecht heeft buitenlandse gelovigen te ontmoeten, ervaart dit aan den lijve. Twee mensen ontmoeten elkaar, totaal andere levensomstandigheden, tegengestelde cultuur, verschillende denkwijzen. Maar binnen een paar uur voel je je eindeloos met elkaar verbonden. Meer dan met de sympathieke, maar ongelovige collega met wie je al jaren samenwerkt. Verbondenheid in Christus maakt het verschil. Harten verbinden in verwondering over het werk van de Heere Jezus: Zijn liefde, geduld, en gewilligheid. Gezinsvereniging. Broeders en zusters in de Heere. Leden van hetzelfde lichaam.
Doordrenkt met bloed
Meer en meer lijken volken en culturen in deze wereld in vijandschap ten onder te gaan. Palestijnen tegen Israëliers, Oekraïners tegen Russen, moslims tegen joden, soennieten tegen sjiieten: de aarde is doordrenkt met bloed. In Syrië, Ferguson, Israël, Oekraïne. Het is de stem van het bloed van Abel. Grote delen van de wereld raken verstrikt in onoplosbare verdeeldheid en onverzoenbare tegenstellingen.
Goede Vrijdag is de dag van Vrede: Hij heeft de vijandschap in Zijn vlees teniet gemaakt. Die eertijds verre was, is nabijgekomen door het bloed van Christus. Dat geldt christenen uit joden en heidenen; het geldt christenen uit alle volken die in vijandschap leven. Zijn bloed spreekt van betere dingen.
Hij schept door Zijn bloed twee vijandige partijen in Zichzelf tot een nieuwe mens, vrede makende. Een nieuwe mens, een nieuw menselijk geslacht, burgers van het koninkrijk der hemelen. Het geloof in Jezus Christus tilt de baptistische christenen in Oekraïne en Rusland uit hun nationaliteit en cultuur en doet hen ervaren huisgenoten Gods te zijn. Het maakt het mogelijk dat Palestijnse christenen en Messiasbelijdende joden samen het heilig avondmaal vieren, en dat zij „om onze lieve Zaligmakers wil Die ons tevoren zo uitnemend heeft liefgehad, allen te samen één lichaam zijn en zulks niet alleen met woorden, maar ook met de daad jegens elkaar bewijzen.” Hij is onze vrede.
Lijdenstijd
Nog een paar weken, dan is het Goede Vrijdag. We leven in de voorbereiding, de lijdenstijd. Het is een moment waarop we opnieuw mogen nadenken over verstoorde verhoudingen met een broeder of zuster, zoon of dochter. Lijdenstijd is een tijd om vrede te stichten. Ook al heeft u gelijk, ook al is de ander voor 99 procent verantwoordelijk voor het conflict. Buig het hoofd voor die ene procent. Of voor het feit dat u het conflict al jaren mede in stand hebt gehouden.
Dat is niet gemakkelijk, het is zelfopoffering. Het woord zelfopoffering brengt ons weer terug bij Jezus aan het kruis. Wat zou Hij tegen u zeggen als Hij u aan zou kijken? Hij is het ook die moed en woorden wil geven om het daadwerkelijk te doen. Ook als het onmogelijk lijkt. Ik vermag alle dingen door Jezus Christus Die mij kracht geeft.
Vrede op aarde, hoort niet alleen bij Kerst. In veel diepere zin is Goede Vrijdag het feest van vrede op aarde. Zalig zijn de vreedzamen, zij zullen Gods kinderen genoemd worden. Vier het mee.