De resultaten daarvan zijn nog niet geanalyseerd, maar de lezers hebben voor en na het lezen ook een vragenlijst ingevuld. „Daaruit bleek dat de lezers behoorlijk geraakt worden door het boek”, aldus hersenonderzoeker Ysbrand van der Werf van het Nederlands Herseninstituut en het VUmc. „Na het boek zie je dat mensen hoger scoren op negatieve emoties zoals boosheid en walging en lager op positieve emoties. Maar dat wil natuurlijk niet zeggen dat ze het geen mooi boek vinden”, voegt de onderzoeker daaraan toe.

De 350 lezers die meededen aan het onderzoek, lazen het boek op een e-reader. Hun hersenactiviteit werd ondertussen in de gaten gehouden met een EEG, via de elektrodes op hun hoofd. „We willen zo uitzoeken of aan de hersenactiviteit emoties af te lezen zijn”, legt Van der Werf uit. „We weten nog niet of de wisseling van emoties goed waar te nemen is in de hersenactiviteit. Het is voor het eerst dat dat op deze manier onderzocht wordt.”

Schrijver Arnon Grünberg is overigens ook met een EEG gemonitord tijdens het schrijven van emotionele passages. Daar kwamen geen noemenswaardige pieken of dalen uit. „Dat komt volgens Grünberg omdat de emotie tijdens het schrijven niet zo hevig is”, zegt Van der Werf. „Hij bedenkt die passages op andere momenten, zei hij. Tijdens het douchen of tijdens het eten bijvoorbeeld. Om het creatieve proces te meten, zou je dus de hele dag via elektrodes de hersenactiviteit moeten meten.”