Met echt grof geweld heeft hij niet te maken gehad. Maar toch zou niemand ervoor kiezen om net als hij te worden bespuugd en nageroepen.

De man op het filmpje is geen Jood, dus hij deed na afloop zijn keppeltje weer af. Maar de zonen van Abraham die op straat ook als zodanig herkenbaar willen zijn, hebben hier dus dagelijks mee te maken.

De vraag is of het in Utrecht, Amersfoort of Zwolle veel beter is. De ervaring leert dat in wijken waar veel (jonge) moslims wonen, Joden kans hebben een spuugklodder op hun jas te krijgen. Ook in Nederland stijgt het aantal meldingen van antisemitisme.

De Israëlische premier Netanyahu heeft na de aanslag op de synagoge in Denemarken Joden ertoe opgeroepen naar Israël te komen. Daar horen zij thuis, zei hij, wat trouwens door velen werd tegengesproken.

Deze oproep was niet nieuw. Ook in januari zei hij dit naar aanleiding van de aanslagen in Parijs. Maar nu had hij er een zak geld aan verbonden (40 miljoen euro), wat veronderstelt dat hij daadwerkelijk campagne wil gaan voeren.

Als die oproep van Netayahu één ding heeft opgeleverd, is het wel een eensluidende reactie van Europese regeringsleiders. De Franse premier Valls zei dat „Frankrijk de plek is waar Franse Joden thuishoren.” Bij elke Jood die vertrekt, verdwijnt er „een deel van Frankrijk”, aldus Valls. Tijdens een bezoek aan de vernielde Joodse graven uitte president Hollande zich in vergelijkbare bewoordingen.

Na de Franse reactie haastten veel regeringen zich hierbij aan te sluiten. De Belgische premier Michel garandeerde de veiligheid van de Joden in zijn land. België was –net als Frankrijk– genoemd door Netanyahu om de Joden uit weg te roepen.

Namens het Nederlandse kabinet zei vicepremier Asscher (zelf van Joodse afkomst) dat ons land „niet zonder Nederlandse Joden denkbaar” is.

De Duitse minister van Justitie, Maas, beloofde de Joden bescherming. In Duitsland lijken Joden zich redelijk veilig te voelen. Vooral door de toestroom van Oost-Europese Joden na de val van de Muur maakte de gemeenschap een enorme groei door. Enerzijds voelt Duitsland zich door de Holocaust extra verantwoordelijk voor het Joodse volk. Anderzijds speelt wellicht mee dat Duitsland meer Turkse moslims kent dan Marokkaanse.

Ook de Europese Unie zet zich in voor de Joodse gemeenschap, zo bleek enkele weken geleden al uit de woorden van Eurocommissaris Timmermans. Het behoud van deze groepen is voor Europa even belangrijk als de euro, zei hij.

Men kan erover twisten of Netanyahu helemaal gelijk heeft. Zijn oproep staat wellicht ook niet los van de verkiezingen over een paar weken in Israël. De winst is echter wel dat hij met deze opmerking een ongekende toezegging aan Europese Joden heeft uitgelokt die we sinds jaren niet meer hadden gezien. Dat is winst. Het komt er nu op aan de regeringen aan deze woorden te herinneren, zodat ze ook daadwerkelijk voor een veilige omgeving zorgen.