Hij noemde de acties van de extremistische moslims in Irak en Syrië „een zware zonde tegen God”. De paus pleitte voor een dialoog tussen de godsdiensten en aanpak van de armoede in de twee Arabische landen om aan het geweld daar een einde te maken.

Franciscus zei dat tijdens een gezamenlijke dienst in de kathedraal van het orthodoxe patriarchaat in Istanbul. Hij vierde daar met de geestelijk leider van de ongeveer 300 miljoen orthodoxe christenen in de wereld, patriarch Bartholomeus, het feest van de heilige Andreas, een van de twaalf apostelen.

Volgens Franciscus kan geen enkele gelovige, welke godsdienst hij ook belijdt, onverschillig blijven voor de noodkreten van de slachtoffers van de „onmenselijke en wrede” oorlog in Irak en Syrië.

Met de deelname aan de orthodoxe dienst wilde Franciscus laten zien dat rooms-katholieken en orthodoxe gelovigen „broeders” zijn. Bartholomeus en de paus zetten hun handtekening onder een verklaring waarin zij uiting gaven aan hun wil om de scheuring tussen de Rooms-Katholieke Kerk en de orthodoxe kerken te helen.

De kerk van Rome en die van Constantinopel (nu Istanbul) gingen in 1054 uiteen. De culturele en theologische verschillen tussen het westerse en oosterse christendom waren te groot geworden. Ook politieke onenigheid speelde een rol.